DOI Heft:
I. Z zagadnień sztuki dawnej
DOI Artikel:Świechowski, Zygmunt: Znaczenie Włoch dla polskiej architektury i rzeżby romańskiej
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.13221#0059
ZNACZENIE WŁOCH DLA POLSKIEJ ARCHITEKTURY I RZEŹBY
53^
6. Tum pod Łęczycą, kolegiata, głowice i nasada archiwolty prawego ościeża portalu
Dehio i Bezolda z końca ubiegłego wieku określony został jako specyficznie włoski36. To samo
stanowisko zajął R. Hamann powołując się na przykłady S. Ambrogio w Mediolanie, S. Michèle i S. Piętro
di Ciel d'Oro w Pawii oraz Wormacji i Regensburga, gdzie nie ulega wątpliwości udział kamieniarzy
włoskich37. Nie inaczej wypadnie zakwalifikować dekorację głowic kapitularza wąchockiego. Główki
Zwierzęce, umieszczone w narożnikach i na środku ścianki kapitelu, spinające elementy układu ornamen-
tacji roślinnej, są szczególnie rozprzestrzenione w architektonicznej rzeźbie Włoch, aczkolwiek poja-
wiają się także poza jej obrębem. Kluckhohn reprodukuje przykład takiej głowicy z Werony wraz
z derywatywem typu włoskiego, bliską zresztą wąchockiej głowicą z Kônigslutter38. Na terenie polskim
pokrewne rozwiązanie reprezentuje prawa głowica ościeża portalu w Czerwińsku. Występująca tam
groteskowa głowa z oślimi uszami jako punkt wyjściowy dla kompozycji z wici palmetowych tkwi
doskonale w repertuarze motywów, jakimi posługuje się romańska rzeźba włoska, tak często sięgająca
36 G. Dehio, G. v. Bezold, Die Baukunst des Abendlandes, Stuttgart 1884—1901, 1, s. 667.
37 R. Hamann, Deutsche und franzosische Kunst im Mittelalter, Marburg a. Lahn 1923, s. 40—41.
38 E. Kluckhohn, Die Kapitell-ornamentik der Stiftskirche zu Kônigslutter, „Marburger Jhb.", 11/12, 1938/39, 166, 11,.
34, 66; E. Kluckhohn, "W. Paatz, op. cit., s. 33. Trzeba jednak równocześnie zwrócić uwagę na obecność analogicznych
rozwiązali ornamentalnych w rzeźbie kapiteli francuskich. Jako przykłady można by wymienić kapitele kościołów w Sou-
vigny i Biesie.
53^
6. Tum pod Łęczycą, kolegiata, głowice i nasada archiwolty prawego ościeża portalu
Dehio i Bezolda z końca ubiegłego wieku określony został jako specyficznie włoski36. To samo
stanowisko zajął R. Hamann powołując się na przykłady S. Ambrogio w Mediolanie, S. Michèle i S. Piętro
di Ciel d'Oro w Pawii oraz Wormacji i Regensburga, gdzie nie ulega wątpliwości udział kamieniarzy
włoskich37. Nie inaczej wypadnie zakwalifikować dekorację głowic kapitularza wąchockiego. Główki
Zwierzęce, umieszczone w narożnikach i na środku ścianki kapitelu, spinające elementy układu ornamen-
tacji roślinnej, są szczególnie rozprzestrzenione w architektonicznej rzeźbie Włoch, aczkolwiek poja-
wiają się także poza jej obrębem. Kluckhohn reprodukuje przykład takiej głowicy z Werony wraz
z derywatywem typu włoskiego, bliską zresztą wąchockiej głowicą z Kônigslutter38. Na terenie polskim
pokrewne rozwiązanie reprezentuje prawa głowica ościeża portalu w Czerwińsku. Występująca tam
groteskowa głowa z oślimi uszami jako punkt wyjściowy dla kompozycji z wici palmetowych tkwi
doskonale w repertuarze motywów, jakimi posługuje się romańska rzeźba włoska, tak często sięgająca
36 G. Dehio, G. v. Bezold, Die Baukunst des Abendlandes, Stuttgart 1884—1901, 1, s. 667.
37 R. Hamann, Deutsche und franzosische Kunst im Mittelalter, Marburg a. Lahn 1923, s. 40—41.
38 E. Kluckhohn, Die Kapitell-ornamentik der Stiftskirche zu Kônigslutter, „Marburger Jhb.", 11/12, 1938/39, 166, 11,.
34, 66; E. Kluckhohn, "W. Paatz, op. cit., s. 33. Trzeba jednak równocześnie zwrócić uwagę na obecność analogicznych
rozwiązali ornamentalnych w rzeźbie kapiteli francuskich. Jako przykłady można by wymienić kapitele kościołów w Sou-
vigny i Biesie.