Rocznik Historii Sztuki (5.1965)

ZNACZENIE WŁOCH DLA POLSKIEJ ARCHITEKTURY I RZEŹBY

67

„kolonialnego" typu, idącego za sche-
matem Fontenay i przy cysterskim bur-
gundzkim systemie sklepień uderza
wioski charakter kamieniarki. Cechą
najbardziej rzucającą się w oczy jest
konsekwentnie przeprowadzony dwu-
barwny układ ciosowego wątku ścian
zewnętrznych w horyzontalnych pasach.
Nie jest to jednak cecha odosobniona.
We wnętrzu nawy głównej zastoso-
wano stożkowate konsole nadwieszo-
nych służek, na które przechodzi gzyms
impostowy filarów, dla których naj-
bliższą analogię stanowią konsole służek
cysterskich kościołów w Fossanova,
Casamari i S. Galgano90. Typowo wło-
ski jest również sposób opracowania
czwórdzielnej kolumny portalu, row-
kowanej zygzakowato i skręconej wrze-
cionowato, jak często przy podporach
włoskich krużganków romańskich.Włos-
kiejest też wsparcie fryzu arkadowego
na konsolkach w kształcie głów zwierzę-

90 Por. L. Fraccaro dc Longhi, Chiese
cistercensi, Milano 1958. tabl. LXVI LXXV,
LXXII.

30. Parma, katedra, głowica we wnętrzu

31. Pavia, S. Michèle, szczegół głowicy