PRZESTRZEŃ KUBISTYCZNA
195
51. Georges Braque, Tors kobiety. Zima 1910—1911. Nowy Jork,
zbiory prywatne
niemniej szukanie rytmów bardziej wyrazistych, mocniejsze akcentowanie bryły sygnalizują rozpoczy-
nającą się ewolucję.
Pejzaże te, wysłane wiosną 1908 r. wraz z Wielkim aktem (który nie jest wymieniony w katalogu,
ale o którym pisze w recenzji Apollinaire i którego wystawienie komentuje w swoich wspomnieniach
Fernanda Olivier) na Salon Niezależnych, demonstrowały podchwyconą przez Apollinaire'a „wolę
konstruowania", która „stawia przed malarzem wiele problemów jeszcze nie rozwiązanych"38.
Latem 1908 r. Braque kontynuuje swe studia pejzażowe w Estaque. Odrzucone przez jury Salonu
Jesiennego, wystawione w następstwie u Kahneweilera, natchnęły Apollinaire'a bardziej proroczym niż
analizującym wstępem do katalogu39, a Vauxcellesa sprowokowały do zanotowania słówka „kuby",
którym je charakteryzowano40. Właściwa kariera tego określenia miała się rozpocząć dopiero roku
następnego.
„Kubiczność" letnich pejzaży z r. 1908 polegała na wypełnieniu przestrzeni obrazu wielościennymi
elementami, które sterczały jedne zza drugich, piętrząc się od dołu i boków aż po samą górę.
38 G. Apollinaire, Le Salon des Indépendants, „La Revue des Lettres et des Arts", 1 V 1908. Przedruk: Chroniques...,
s. 50 i n.
39 Przedruk: tamże, s. 58 i n.
40 L. Vauxcelles, La Vie artistique, „Ciii Blas", 14 XI 1908.
195
51. Georges Braque, Tors kobiety. Zima 1910—1911. Nowy Jork,
zbiory prywatne
niemniej szukanie rytmów bardziej wyrazistych, mocniejsze akcentowanie bryły sygnalizują rozpoczy-
nającą się ewolucję.
Pejzaże te, wysłane wiosną 1908 r. wraz z Wielkim aktem (który nie jest wymieniony w katalogu,
ale o którym pisze w recenzji Apollinaire i którego wystawienie komentuje w swoich wspomnieniach
Fernanda Olivier) na Salon Niezależnych, demonstrowały podchwyconą przez Apollinaire'a „wolę
konstruowania", która „stawia przed malarzem wiele problemów jeszcze nie rozwiązanych"38.
Latem 1908 r. Braque kontynuuje swe studia pejzażowe w Estaque. Odrzucone przez jury Salonu
Jesiennego, wystawione w następstwie u Kahneweilera, natchnęły Apollinaire'a bardziej proroczym niż
analizującym wstępem do katalogu39, a Vauxcellesa sprowokowały do zanotowania słówka „kuby",
którym je charakteryzowano40. Właściwa kariera tego określenia miała się rozpocząć dopiero roku
następnego.
„Kubiczność" letnich pejzaży z r. 1908 polegała na wypełnieniu przestrzeni obrazu wielościennymi
elementami, które sterczały jedne zza drugich, piętrząc się od dołu i boków aż po samą górę.
38 G. Apollinaire, Le Salon des Indépendants, „La Revue des Lettres et des Arts", 1 V 1908. Przedruk: Chroniques...,
s. 50 i n.
39 Przedruk: tamże, s. 58 i n.
40 L. Vauxcelles, La Vie artistique, „Ciii Blas", 14 XI 1908.