ILUSTRACJE APOKALIPSY
29
10. Proces Roberta d'Artois (fol. 2)
Wg J. Porchera
Analiza glos pozwala stwierdzić, iż egzemplarze komentarza z Cambridge, Wrocławia i Pragi
stanowią kopie powstałe niezależnie od siebie. Wspólny wszystkim tym kopiom zasadniczy tekst glos
liczy około 2400 słów. Egzemplarz z Cambridge zawiera nadto najobszerniejsze uzupełnienia glos,
nigdzie więcej nie powtórzone i liczące przeszło 650 słów. Na drugim miejscu znajduje się rękopis
z Pragi: właściwe tylko temu egzemplarzowi uzupełnienia liczą około 270 słów. Tam, gdzie stan
mikrofilmu na to pozwalał, można było stwierdzić, że rękopis z Drezna prezentuje w zasadzie tę samą
wersję tekstu co egzemplarz praski. Natomiast kopia z Wrocławia podaje glosy w wersji najbardziej
skróconej spośród trzech rozpatrywanych pod tym względem rękopisów. W naszym rękopisie glosy
uzupełniające tekst zasadniczy i nie powtórzone w żadnym innym egzemplarzu liczą jedynie około
160 słów. Większość glos uzupełniających nie stanowi słów wtrąconych w tekst wspólny wszystkim
trzem kopiom, lecz ułożona jest w pełne zdania dopełniające lub poboczne.
Analiza glos dowodzi więc, że rękopisy z Cambridge, Wrocławia i Pragi prezentują odrębne wersje
glos uzupełniających, przy czym różnica między rękopisem z Cambridge a z Wrocławia jest znacznie
większa od różnicy między rękopisem z Wrocławia a z Pragi. W pierwszym wypadku wynosi ona
około 500 słów, w drugim ■— ponad 100, co potwierdza wniosek o dwóch redakcjach cyklu. Pierwsza
redakcja, z nie całkiem jeszcze ustalonym schematem ikonograficznym cyklu, posiadać musiała obszer-
niejszy tekst objaśniający ilustracje, druga — o ustalonym już schemacie ikonografii, miała skromniejsze
napisy objaśniające ilustracje. Nieznaczna stosunkowo różnica między rękopisem z Wrocławia a z Pragi
potwierdza wniosek, że reprezentują one odmienne wersje tej samej, drugiej, redakcji cyklu.
Skoro trzy ilustrowane kopie komentarza z Cambridge, Wrocławia i Pragi nie są od siebie za-
29
10. Proces Roberta d'Artois (fol. 2)
Wg J. Porchera
Analiza glos pozwala stwierdzić, iż egzemplarze komentarza z Cambridge, Wrocławia i Pragi
stanowią kopie powstałe niezależnie od siebie. Wspólny wszystkim tym kopiom zasadniczy tekst glos
liczy około 2400 słów. Egzemplarz z Cambridge zawiera nadto najobszerniejsze uzupełnienia glos,
nigdzie więcej nie powtórzone i liczące przeszło 650 słów. Na drugim miejscu znajduje się rękopis
z Pragi: właściwe tylko temu egzemplarzowi uzupełnienia liczą około 270 słów. Tam, gdzie stan
mikrofilmu na to pozwalał, można było stwierdzić, że rękopis z Drezna prezentuje w zasadzie tę samą
wersję tekstu co egzemplarz praski. Natomiast kopia z Wrocławia podaje glosy w wersji najbardziej
skróconej spośród trzech rozpatrywanych pod tym względem rękopisów. W naszym rękopisie glosy
uzupełniające tekst zasadniczy i nie powtórzone w żadnym innym egzemplarzu liczą jedynie około
160 słów. Większość glos uzupełniających nie stanowi słów wtrąconych w tekst wspólny wszystkim
trzem kopiom, lecz ułożona jest w pełne zdania dopełniające lub poboczne.
Analiza glos dowodzi więc, że rękopisy z Cambridge, Wrocławia i Pragi prezentują odrębne wersje
glos uzupełniających, przy czym różnica między rękopisem z Cambridge a z Wrocławia jest znacznie
większa od różnicy między rękopisem z Wrocławia a z Pragi. W pierwszym wypadku wynosi ona
około 500 słów, w drugim ■— ponad 100, co potwierdza wniosek o dwóch redakcjach cyklu. Pierwsza
redakcja, z nie całkiem jeszcze ustalonym schematem ikonograficznym cyklu, posiadać musiała obszer-
niejszy tekst objaśniający ilustracje, druga — o ustalonym już schemacie ikonografii, miała skromniejsze
napisy objaśniające ilustracje. Nieznaczna stosunkowo różnica między rękopisem z Wrocławia a z Pragi
potwierdza wniosek, że reprezentują one odmienne wersje tej samej, drugiej, redakcji cyklu.
Skoro trzy ilustrowane kopie komentarza z Cambridge, Wrocławia i Pragi nie są od siebie za-