DOI issue:
I. Z zagadnień sztuki dawnej
DOI article:Mroczko, Teresa: Ilustracje Apokalipsy we Wrocławskim Komentarzu Aleksandra O. F. M.
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.13220#0038
32
TERESA MROCZKO
V...
12. Wzornik z Wolfenbuttel (fol. 92 v°)
Wg A. Hascloffa
oblicza świętych anachoretów, jak i w rysunku ostro łamanych szat i wystających poza sylwetę trój-
kątnych krańcach materii. Powierzchnię kostiumów pokrywają często traktowane na bizyntyńską modłę
szrafirunki, a większość postaci świętych kalendarza Psałterza landgrafa ma zniekształcone, nadmiernie
wydłużone proporcje. Figury te powtarzają rozpowszechniony w sztuce bizantyńskiej typ izolowanej
postaci proroka lub świętego95.
Podobieństwa między dekoracjami tej grupy rękopisów a egzemplarzem wrocławskim komen-
tarza Aleksandra są jednak bardzo powierzchowne i tylko ogólne. Postaci w komentarzu rysowane są
kreską bardziej nerwową i manieryczną, fałdy szat ulegają większemu zesztywnieniu i odkształceniu,
a proporcje postaci i typy twarzy nie mają nic wspólnego z grupą Psałterzy domu turyngskiego.
Mniej manieryczną od rękopisu wrocławskiego dekorację komentarza Aleksandra z Cambridge
łatwiej jest zrozumieć na tle nieco późniejszego zespołu zabytków saskich, grupujących się wokół szki-
cownika z Wolfenbuttel (ryc. 12)96. Według Hahnloscra97—twórca tego wzornika jest identyczny
95 Np. w Ewangeliarzu z początku XI wieku w paryskiej Bibliothèque Nationale, gr. 64; por. J. Porcher, M. L. Con-
casty, Byzance et la France médiévale, Manuscrits à peintures du IIe au XVIe siècle, Paris 1958, nr 19, s. 12—13; W. N. Łazariew,
Istoria wizantyjskoj żiwopisi, t. 2, Moskwa 1948, tabl. 80a.
96 W. Hcrzog-August-Bibliothek, Cod. man. Aug. 8°, 61/2. Por. H. R. Hahnloser, Das Musterbuch von Wolfen-
buttel, mit einem Fragment aus dem Nachlasse F. Riickcrs, Wicn 1929.
97 Tenże, op. cit., s. 23.
TERESA MROCZKO
V...
12. Wzornik z Wolfenbuttel (fol. 92 v°)
Wg A. Hascloffa
oblicza świętych anachoretów, jak i w rysunku ostro łamanych szat i wystających poza sylwetę trój-
kątnych krańcach materii. Powierzchnię kostiumów pokrywają często traktowane na bizyntyńską modłę
szrafirunki, a większość postaci świętych kalendarza Psałterza landgrafa ma zniekształcone, nadmiernie
wydłużone proporcje. Figury te powtarzają rozpowszechniony w sztuce bizantyńskiej typ izolowanej
postaci proroka lub świętego95.
Podobieństwa między dekoracjami tej grupy rękopisów a egzemplarzem wrocławskim komen-
tarza Aleksandra są jednak bardzo powierzchowne i tylko ogólne. Postaci w komentarzu rysowane są
kreską bardziej nerwową i manieryczną, fałdy szat ulegają większemu zesztywnieniu i odkształceniu,
a proporcje postaci i typy twarzy nie mają nic wspólnego z grupą Psałterzy domu turyngskiego.
Mniej manieryczną od rękopisu wrocławskiego dekorację komentarza Aleksandra z Cambridge
łatwiej jest zrozumieć na tle nieco późniejszego zespołu zabytków saskich, grupujących się wokół szki-
cownika z Wolfenbuttel (ryc. 12)96. Według Hahnloscra97—twórca tego wzornika jest identyczny
95 Np. w Ewangeliarzu z początku XI wieku w paryskiej Bibliothèque Nationale, gr. 64; por. J. Porcher, M. L. Con-
casty, Byzance et la France médiévale, Manuscrits à peintures du IIe au XVIe siècle, Paris 1958, nr 19, s. 12—13; W. N. Łazariew,
Istoria wizantyjskoj żiwopisi, t. 2, Moskwa 1948, tabl. 80a.
96 W. Hcrzog-August-Bibliothek, Cod. man. Aug. 8°, 61/2. Por. H. R. Hahnloser, Das Musterbuch von Wolfen-
buttel, mit einem Fragment aus dem Nachlasse F. Riickcrs, Wicn 1929.
97 Tenże, op. cit., s. 23.