Z ZAGADNIEŃ AUTOPORTRETU HUMANISTYCZNEGO
61
21. Lucas Furtnagel, Portret Hansa Burkmcira z żoną
III
... poi chi pinge figura
Se non puó esser Ici, non la puô porre.
Dante, Convivio, IV, сап. 3.
Autoportret humanistyczny jest kreacją intelektualną powstałą z „dialogu" między ideałem a od-
biciem rysów własnych w zwierciadle. Nazwijmy go „pozą"71. I tak Leonardo w swym rysunkowym
Autoportrecie z Turynu ukazał się pod postacią „szlachetnego druida" (il. 24)72, a Diirer z 1500 r. jako
Salvator Mundi (il. 23)73. Wspomnijmy jeszcze o Giorgionie, który przedstawił się jako Dawid (il. Il)74,
i o Mantegni, który nadał sobie heroiczne rysy poety rzymskiego (il. 13)75.
71 Zagadnienie to charakteryzuje doskonale praca E. Winda, Studies in allegorical Portraiture, 1, "Journal of the War-
burg and Courtauld Institutcs", 1, 1937/38, s. 138 i п.; por. również W. Wactzoldt, Die Kunst des Portrâts, Leipzig 1908;
E. Benkard, Das Selbstbildnis, Berlin 1927; M. Walicki, Z zagadnień pozy portretowej, „Przegląd Artystyczny", 1954, 1,
s. 36 i п.; M. Wallis, Autoportret a obraz wzrokowy własnej powierzchowności, „Przegląd Humanistyczny", 1960, nr 4, s. 50 i п.;
tenże, Autoportret, Warszawa 1964; oraz J. D. Breckcnridge, Portraiture and the Cult of the Skulls, ,,Gazette des Beaux-Arts",
63, 1964, s. 276 i п.
72 Benkard, op. cit., s. 51; Lomazzo, op. cit., s. 93.
73 Por. Panofsky, Albrecht Diirer..., s. 42 i 43.
74 Vasari, Le vite..., 2, s. 38; Justi, op. cit., s. 199 in.
75 Por. przypis 37.
61
21. Lucas Furtnagel, Portret Hansa Burkmcira z żoną
III
... poi chi pinge figura
Se non puó esser Ici, non la puô porre.
Dante, Convivio, IV, сап. 3.
Autoportret humanistyczny jest kreacją intelektualną powstałą z „dialogu" między ideałem a od-
biciem rysów własnych w zwierciadle. Nazwijmy go „pozą"71. I tak Leonardo w swym rysunkowym
Autoportrecie z Turynu ukazał się pod postacią „szlachetnego druida" (il. 24)72, a Diirer z 1500 r. jako
Salvator Mundi (il. 23)73. Wspomnijmy jeszcze o Giorgionie, który przedstawił się jako Dawid (il. Il)74,
i o Mantegni, który nadał sobie heroiczne rysy poety rzymskiego (il. 13)75.
71 Zagadnienie to charakteryzuje doskonale praca E. Winda, Studies in allegorical Portraiture, 1, "Journal of the War-
burg and Courtauld Institutcs", 1, 1937/38, s. 138 i п.; por. również W. Wactzoldt, Die Kunst des Portrâts, Leipzig 1908;
E. Benkard, Das Selbstbildnis, Berlin 1927; M. Walicki, Z zagadnień pozy portretowej, „Przegląd Artystyczny", 1954, 1,
s. 36 i п.; M. Wallis, Autoportret a obraz wzrokowy własnej powierzchowności, „Przegląd Humanistyczny", 1960, nr 4, s. 50 i п.;
tenże, Autoportret, Warszawa 1964; oraz J. D. Breckcnridge, Portraiture and the Cult of the Skulls, ,,Gazette des Beaux-Arts",
63, 1964, s. 276 i п.
72 Benkard, op. cit., s. 51; Lomazzo, op. cit., s. 93.
73 Por. Panofsky, Albrecht Diirer..., s. 42 i 43.
74 Vasari, Le vite..., 2, s. 38; Justi, op. cit., s. 199 in.
75 Por. przypis 37.