DOI Heft:
I. Z zagadnień sztuki dawnej
DOI Artikel:Baranowski, Jerzy: "Rysunkowy" diariusz podróży europejskiej Bartłomieja Nataniela Wąsowskiego
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.13220#0076
70
JERZY BARANOWSKI
1. Trasa europejskiej peregrynacji Bartłomieja N. Wąsowskicgo w latach 1650—1656
kich — obserwowanych przede wszystkim od strony organizacji nauki, programów i metod nauczania.
Wąsowski zamieszcza spisy profesorów, zakres ich prac i obowiązków, uwagi poświęcone bibliotekom
i gabinetom naukowym.
Cała partia diariusza, poświęcona zagadnieniom politycznym czy ekonomicznym, winna być
osobno opracowana przez historyków, natomiast część relacji dotycząca sztuki stanowi przedmiot
niniejszego szkicu.
Problematyka artystyczna skoncentrowana została na ostatnich 40 kartach diariusza peregrynacji
i nie łączy się z systematyczną w opisie i staranną w formie zewnętrznej główną częścią dziennika.
W przeciwieństwie do części głównej, pisanej po łacinie, notatki o sztuce pisane są po polsku; niekiedy
tylko przeplatają je łacińskie terminy lub całe zdania.
Rękopis diariusza, przechowywany w bibliotece Muzeum Narodowego im. Czartoryskich w Kra-
kowie3, obejmuje 584 strony in folio; pisany jest atramentem po łacinie i po polsku. W tekście znajdują
się odręczne rysunki Wąsowskicgo oraz wklejone na osobnych kartach graficzne mapy (Flandria),
plany i widoki miast (np. Magdeburg), portrety władców (np. Ferdynand III). Na grzbiecie dziewię-
tnastowiecznej oprawy wytłoczony jest złocony napis: „Grudziński — Europca Pcregrinatio 1650—56".
Na pierwszej karcie dziennika znajduje się pełny tytuł:
3 Sygn. XVII w. 3031. Mikrofilm dziennika znajduje się w Bibliotece Narodowej w Warszawie (Stacja Mikrofil-
mowa, sygn. 11104). Ostatnim kartom dziennika brak numeracji, dlatego przy cytowaniu i przy reprodukcjach nie podaję
numeru strony.
JERZY BARANOWSKI
1. Trasa europejskiej peregrynacji Bartłomieja N. Wąsowskicgo w latach 1650—1656
kich — obserwowanych przede wszystkim od strony organizacji nauki, programów i metod nauczania.
Wąsowski zamieszcza spisy profesorów, zakres ich prac i obowiązków, uwagi poświęcone bibliotekom
i gabinetom naukowym.
Cała partia diariusza, poświęcona zagadnieniom politycznym czy ekonomicznym, winna być
osobno opracowana przez historyków, natomiast część relacji dotycząca sztuki stanowi przedmiot
niniejszego szkicu.
Problematyka artystyczna skoncentrowana została na ostatnich 40 kartach diariusza peregrynacji
i nie łączy się z systematyczną w opisie i staranną w formie zewnętrznej główną częścią dziennika.
W przeciwieństwie do części głównej, pisanej po łacinie, notatki o sztuce pisane są po polsku; niekiedy
tylko przeplatają je łacińskie terminy lub całe zdania.
Rękopis diariusza, przechowywany w bibliotece Muzeum Narodowego im. Czartoryskich w Kra-
kowie3, obejmuje 584 strony in folio; pisany jest atramentem po łacinie i po polsku. W tekście znajdują
się odręczne rysunki Wąsowskicgo oraz wklejone na osobnych kartach graficzne mapy (Flandria),
plany i widoki miast (np. Magdeburg), portrety władców (np. Ferdynand III). Na grzbiecie dziewię-
tnastowiecznej oprawy wytłoczony jest złocony napis: „Grudziński — Europca Pcregrinatio 1650—56".
Na pierwszej karcie dziennika znajduje się pełny tytuł:
3 Sygn. XVII w. 3031. Mikrofilm dziennika znajduje się w Bibliotece Narodowej w Warszawie (Stacja Mikrofil-
mowa, sygn. 11104). Ostatnim kartom dziennika brak numeracji, dlatego przy cytowaniu i przy reprodukcjach nie podaję
numeru strony.