Rocznik Historii Sztuki (6.1966)

128 MARIUSZ KARPOWICZ

dostępne w zbiorach Pawlikowskich (nr 92—96). Z takich rozproszonych rysunków rozporządza-
my dziś tylko dwoma: Sw. Barbarą w zbiorach Ossolineum (nr 81) i rysunkiem Satyra z Muzeum
Wielkopolskiego w Poznaniu. Pierwszy z nich jest ostatecznym szkicem przygotowawczym do dużej
ołtarzowej kompozycji w duchu Baciccia i Maratty. Odmienny tylko od rzymskich mistrzów iest

32. M. Altomontc, Matka Baska Bolesna. Święta Lipka, kościół Jezuitów

silny, kontrastowy światłocień, którego rozkład był, jak się zdaje, głównym powodem powstania
szkicu. Znamy już proweniencję tego typu światłocienia z poprzednich rozwiązań; źródłem jest
sztuka G. Brandi. Techniką szkicowania i lawowania zbliża się Sw. Barbara najbardziej do znanych
mi z Albertiny religijnych rysunków przygotowawczych Altomontego z czasów początków pobytu
w Austrii. Stąd też szkic z Ossolineum trzeba by uznać za produkt ostatnich lat w Polsce lub pierw-
szych w Austrii.