DOI Heft:
II. Z zagadnień sztuki przełomu XIX i XX w.
DOI Artikel:Jaworska, Władysława: Ze studiów nad Szkołą Pont-Aven
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.13220#0279
ZE STUDIÓW NAD SZKOŁĄ PONT-AVEN
273
28. Paul Gauguin, Portret J. Meyera de Haan, ok. 1889
ryżu czy Martwa natura z cebulami z Muzeum w Quimper. Mocną stroną tych obrazów jest właśnie owa
solidna, statyczna budowa, podkreślona jeszcze przez przeciwstawienie stref kolorystycznie ciepłych
i zimnych. Ta statyczność jest tym dziwniejsza, że artysta z zasady unika osiowego podziału obrazu.
Gdyby zrobić wykres większości kompozycji de Haana, wypadłby następujący schemat: kreśląc linię
po przekątni, otrzymamy z jednej strony zmasowanie wszystkich „olbrzymich" elementów kompozy-
cyjnych, z drugiej —jakiś niewielki przedmiot, który przez mądre umieszczenie go i oświetlenie
doskonale utrzymuje równowagę kompozycji. Niekiedy rolę tej przeciwwagi spełnia jasny kawałek tła
przeciwstawiony ciemnej masie przedmiotów16.
16 Interesujące podwójne wykresy niektórych obrazów malarzy grupy Pont-Aven (m. in. de Haana) wykonał w swej
pracy dyplomowej Yves Dautier, wykazując w jednych geometryczny schemat kompozycyjny, w drugich grę ciepłych
i zimnych stref kolorystycznych. Por. Y. Dautier, A propos de quelques collections bretonnes, Sérusier et le groupe de Pont-Aven;
25 - Rocznik Historii Sztuki, Tom VI.
273
28. Paul Gauguin, Portret J. Meyera de Haan, ok. 1889
ryżu czy Martwa natura z cebulami z Muzeum w Quimper. Mocną stroną tych obrazów jest właśnie owa
solidna, statyczna budowa, podkreślona jeszcze przez przeciwstawienie stref kolorystycznie ciepłych
i zimnych. Ta statyczność jest tym dziwniejsza, że artysta z zasady unika osiowego podziału obrazu.
Gdyby zrobić wykres większości kompozycji de Haana, wypadłby następujący schemat: kreśląc linię
po przekątni, otrzymamy z jednej strony zmasowanie wszystkich „olbrzymich" elementów kompozy-
cyjnych, z drugiej —jakiś niewielki przedmiot, który przez mądre umieszczenie go i oświetlenie
doskonale utrzymuje równowagę kompozycji. Niekiedy rolę tej przeciwwagi spełnia jasny kawałek tła
przeciwstawiony ciemnej masie przedmiotów16.
16 Interesujące podwójne wykresy niektórych obrazów malarzy grupy Pont-Aven (m. in. de Haana) wykonał w swej
pracy dyplomowej Yves Dautier, wykazując w jednych geometryczny schemat kompozycyjny, w drugich grę ciepłych
i zimnych stref kolorystycznych. Por. Y. Dautier, A propos de quelques collections bretonnes, Sérusier et le groupe de Pont-Aven;
25 - Rocznik Historii Sztuki, Tom VI.