DOI article:
Kaleciński, Marcin: Oblicza historyzmu w malarstwie Rzymu i Bolonii w latach około 1580 - 1615
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.17216#0090
84
MARCIN KALECIŃSK1
28. Cristofano Roncalli, Św. Domicyla ze świętymi Nereuszem
i Achilleuszem, Rzym, S. Nereo ed Achilleo, fot. według
Caravaggio e il suo tempo, katalog wystawy, Milano 1985
Cavarozziego (1608, S. Marco, Rzym), powtarzający symetryczno-frontalny schemat kompozycyjny o gene-
zie rafaelowskiej (il. 29)129. Podobny, dwustrefowy układ kompozycyjny odnajdujemy w innych dziełach o wcze-
snochrześcijańskiej tematyce hagiograficznej z około 1600 г., m.in. w dwóch obrazach ołtarzowych w jezu-
ickim kościele S.Vitale autorstwa Giovanniego Battisty Fiammeriego. Pierwszy z nich, powstały około 1598 г.,
przedstawia Św. Urszulę ze świętymi dziewicami i męczennikami, drugi, łączony z kręgiem Fiammeriego,
ukazuje Glorię świętych™. W odróżnieniu od wcześniejszych przykładów, obrazy z S.Vitale wypełnia więk-
sza liczba postaci świętych.
Oprócz adaptacji wzoru kompozycyjnego wspomnianego dzieła Rafaela w dużych obrazach ołtarzo-
wych, w malarstwie rzymskim tego czasu zauważalne są interpretacje Św. Cecylii Rafaela jako modelu uka-
124 Na temat obrazu Cavarozziego: I. Toesca, Un opera giovanile del Cavarozzi e i suoi rapporti col Pomarancio, „Para-
gone", nr 123, 1978, s. 57-59; The Age of Caravaggio..., s. 126-128.
130 Pierwszy z obrazów publikuje Zuccari, La politiea culturale..., s. 184, il. 49, drugi - Strinati, Ri forma delia
pittura..., s. 53, il. 20.
MARCIN KALECIŃSK1
28. Cristofano Roncalli, Św. Domicyla ze świętymi Nereuszem
i Achilleuszem, Rzym, S. Nereo ed Achilleo, fot. według
Caravaggio e il suo tempo, katalog wystawy, Milano 1985
Cavarozziego (1608, S. Marco, Rzym), powtarzający symetryczno-frontalny schemat kompozycyjny o gene-
zie rafaelowskiej (il. 29)129. Podobny, dwustrefowy układ kompozycyjny odnajdujemy w innych dziełach o wcze-
snochrześcijańskiej tematyce hagiograficznej z około 1600 г., m.in. w dwóch obrazach ołtarzowych w jezu-
ickim kościele S.Vitale autorstwa Giovanniego Battisty Fiammeriego. Pierwszy z nich, powstały około 1598 г.,
przedstawia Św. Urszulę ze świętymi dziewicami i męczennikami, drugi, łączony z kręgiem Fiammeriego,
ukazuje Glorię świętych™. W odróżnieniu od wcześniejszych przykładów, obrazy z S.Vitale wypełnia więk-
sza liczba postaci świętych.
Oprócz adaptacji wzoru kompozycyjnego wspomnianego dzieła Rafaela w dużych obrazach ołtarzo-
wych, w malarstwie rzymskim tego czasu zauważalne są interpretacje Św. Cecylii Rafaela jako modelu uka-
124 Na temat obrazu Cavarozziego: I. Toesca, Un opera giovanile del Cavarozzi e i suoi rapporti col Pomarancio, „Para-
gone", nr 123, 1978, s. 57-59; The Age of Caravaggio..., s. 126-128.
130 Pierwszy z obrazów publikuje Zuccari, La politiea culturale..., s. 184, il. 49, drugi - Strinati, Ri forma delia
pittura..., s. 53, il. 20.