DOI Artikel:
Wojciechowski, Jerzy: Caraglio w Polsce
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14245#0055
CARAGLIO W POLSCE
49
się również z wcześniejszą datą. Nelli rytował bowiem w tej samej manierze portret wnuka Bony, Jana
Zygmunta Zapolyi (Ruszczycówna 1976), z datą 1566. Miedzioryt z Zygmuntem Augustem z pewno-
ścią sztychowany był przed 1569 г., gdyż wszystkie trzy przywołane tu ryciny pochodzą z wydanej właśnie
wówczas w Wenecji serii portretów sławnych ludzi. To rzadko zachowane dziś w całości dzieło opatrzone
było frontyspisem rytowanym przez D. Zenoi: IMAGINES/ QVORVNDAM PRINCIPVM/, ETILLVSTRIVM
/VIRORVM. Zamieszczone w nim przez Nellego wizerunki, tak jak w przypadku Bony i Zygmunta Augu-
sta, były w większości kopiami medali (Pil oni 1997, s. 10-11, nr 18/ 6, nr 18/7, nr 18/9).
Medal datowano przeważnie na lata 60. XVI wieku. Sprzeciwiła się temu Ruszczycówna, określając
czas jego powstania na ok. 1554 г., z uwagi na jego podobieństwo do wizerunku króla na rycinie Virgila
Solisa (il. 20), na której widnieje rok 1554 (O ' Dell-Frankę 1977, nr h 42).
Rewers omawianej pracy, z alegorycznym wyobrażeniem Wiary, znany jest z kilku innych medali.
W identycznej postaci występuje on na medalu z 1562 r. z portretem Alonsa Pimentela (Armand 1883,
t. 3, 282 M; Habich 1913-1914, s. 108, il. 4, jako szkoły Antonia Abondio) oraz na medalu z wizerun-
kiem Pietra Piantanidy (Armand 1883, t. 2, 179, 9, t. 3, 223 D; Po 11 ard 1984-1985, t. 3, s. 1464-
1465, nr 864), który był przypisywany to Celliniemu, to znów Abondio. Habich (1922, s. 121, pl. LXXXIII,
4) łączy go z mediolańskim naśladowcą Abondia. Medal z portretem Piantanidy jest wyraźnie wzorowany
na medalu z Zygmuntem Augustem, ponieważ naramiennik przybiera postać paszczy lwa, tak jak to widzi-
my u króla. Ponadto rewers w tej samej postaci odnajdujemy na pośmiertnym medalu z portretem Zygmunta
III Wazy, przypisywanym Alessandro Abondio (A r m a n d 1883, t. 3, nr 367; P o 11 ar d 1984-1985, t. 3,
s. 1326-1327, nr 776). Jego woskowy model z Whitcombe Greene Collection, przechowywany w British
Muséum, opublikował G. F. HiII (1914, pl. F).
Przy okazji omawiania medalu z Zygmuntem III Wazą sugerowano (War s z a w a 1996, nr X10, s. 342),
jakoby przedstawienie Wiary zaczerpnięte zostało z ryciny Marcantonia Raimondiego. Autorom zapewne
chodziło o jego miedzioryt z przedstawieniem Fides według rysunku Baldasara Peruzziego (Bartsch,
387). Analogie są jednak zbyt ogólne, a różnice zbyt daleko idące, by dopatrywać się pierwowzoru postaci
Wiary w rycinie Raimondiego, którą Caraglio oczywiście mógł znać.
6. PORTET BONY
Kamea, kalcedonian, złoto i emalia. Wys. 29 mm, szer. 22 mm.
Fot. Metropolitan Muséum of Art w Nowym Jorku
Portret królowej z prawego profilu, w otoku napis: BONA SPHOR • REGINA • POLONIA- Sygnowany
przez artystę pod biustem: IACOBVS / VERON.
49
się również z wcześniejszą datą. Nelli rytował bowiem w tej samej manierze portret wnuka Bony, Jana
Zygmunta Zapolyi (Ruszczycówna 1976), z datą 1566. Miedzioryt z Zygmuntem Augustem z pewno-
ścią sztychowany był przed 1569 г., gdyż wszystkie trzy przywołane tu ryciny pochodzą z wydanej właśnie
wówczas w Wenecji serii portretów sławnych ludzi. To rzadko zachowane dziś w całości dzieło opatrzone
było frontyspisem rytowanym przez D. Zenoi: IMAGINES/ QVORVNDAM PRINCIPVM/, ETILLVSTRIVM
/VIRORVM. Zamieszczone w nim przez Nellego wizerunki, tak jak w przypadku Bony i Zygmunta Augu-
sta, były w większości kopiami medali (Pil oni 1997, s. 10-11, nr 18/ 6, nr 18/7, nr 18/9).
Medal datowano przeważnie na lata 60. XVI wieku. Sprzeciwiła się temu Ruszczycówna, określając
czas jego powstania na ok. 1554 г., z uwagi na jego podobieństwo do wizerunku króla na rycinie Virgila
Solisa (il. 20), na której widnieje rok 1554 (O ' Dell-Frankę 1977, nr h 42).
Rewers omawianej pracy, z alegorycznym wyobrażeniem Wiary, znany jest z kilku innych medali.
W identycznej postaci występuje on na medalu z 1562 r. z portretem Alonsa Pimentela (Armand 1883,
t. 3, 282 M; Habich 1913-1914, s. 108, il. 4, jako szkoły Antonia Abondio) oraz na medalu z wizerun-
kiem Pietra Piantanidy (Armand 1883, t. 2, 179, 9, t. 3, 223 D; Po 11 ard 1984-1985, t. 3, s. 1464-
1465, nr 864), który był przypisywany to Celliniemu, to znów Abondio. Habich (1922, s. 121, pl. LXXXIII,
4) łączy go z mediolańskim naśladowcą Abondia. Medal z portretem Piantanidy jest wyraźnie wzorowany
na medalu z Zygmuntem Augustem, ponieważ naramiennik przybiera postać paszczy lwa, tak jak to widzi-
my u króla. Ponadto rewers w tej samej postaci odnajdujemy na pośmiertnym medalu z portretem Zygmunta
III Wazy, przypisywanym Alessandro Abondio (A r m a n d 1883, t. 3, nr 367; P o 11 ar d 1984-1985, t. 3,
s. 1326-1327, nr 776). Jego woskowy model z Whitcombe Greene Collection, przechowywany w British
Muséum, opublikował G. F. HiII (1914, pl. F).
Przy okazji omawiania medalu z Zygmuntem III Wazą sugerowano (War s z a w a 1996, nr X10, s. 342),
jakoby przedstawienie Wiary zaczerpnięte zostało z ryciny Marcantonia Raimondiego. Autorom zapewne
chodziło o jego miedzioryt z przedstawieniem Fides według rysunku Baldasara Peruzziego (Bartsch,
387). Analogie są jednak zbyt ogólne, a różnice zbyt daleko idące, by dopatrywać się pierwowzoru postaci
Wiary w rycinie Raimondiego, którą Caraglio oczywiście mógł znać.
6. PORTET BONY
Kamea, kalcedonian, złoto i emalia. Wys. 29 mm, szer. 22 mm.
Fot. Metropolitan Muséum of Art w Nowym Jorku
Portret królowej z prawego profilu, w otoku napis: BONA SPHOR • REGINA • POLONIA- Sygnowany
przez artystę pod biustem: IACOBVS / VERON.