DOI Artikel:
Wojciechowski, Jerzy: Caraglio w Polsce
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14245#0058
52
JERZY WOJCIECHOWSKI
Lit.: Ratti 1907, s. 81; Sokołowski 1915, szp. CXCVII; Kris 1928-1929, Kris 1929, t. 1, s. 161, nr 152, t. 2, s. 34, nr 152
(il.); Kris 1930; Gerola 1935, s. 19, nr 15; Galbiati 1951, s. 123; Tea 1959, s. 802; Hackenbroch 1970, s. 50; Zerner
1972, s. 300; Middeldorf 1979-1981, t. 3, s. 60; Falchetti 1986, nr 100, il. 104 (Caraglio?); Laska 1986, s. 16; Donati,
Casadio 1991, s. 22.
Obok Pokłonu pasterzy (il. 12) z Bibliothèque Nationale de France w Paryżu jest to druga i zarazem
ostatnia znana praca Caraglia wykonana w krysztale górskim. Ten modny w gliptyce materiał spopularyzo-
wał we Włoszech Valerio Belli, którego dzieła Caraglio uważnie studiował. Jak można wnosić z przekazu
Vasariego, kryształów rżniętych przez Gian Giacoma też musiało być dużo, ponieważ prace tego rodzaju,,
zostały odnotowane w Żywotach.
Pierwszy przypisał Caragliowi to intaglio Sokołowski. Jak zauważa Kris, argumentem na korzyść
autorstwa Caraglia tego portretu, poza zastosowaniem charakterystycznych dla jego prac złoceń, jest specyficz-
na pisownia nazwiska Sforza przez „ph", którą odnajdujemy również na kamei z portretem Bony z Metro-
politan Muséum of Art w Nowym Jorku (Kat. 6). Warto też zauważyć, że motyw zdobiącego pierś królowej
medalionu pojawia się także na medalu z wizerunkiem Bony z 1546 r. (Kat. 3). I tu, i tam zawieszony jest
on tuż pod szyją, na sznurze pereł.
Wydaje się, że intaglio wykonał Gian Giacomo mniej więcej w tym samym czasie, co przywołany tu
medal z wizerunkiem królowej. Bona ukazana jest u szczytu władzy, w glorii majestatu, podkreślanego
wyciągniętą dumnie szyją i lekkim odchyleniem do tyłu głowy, zwieńczonej koroną.
Intaglio zostało uszkodzone współcześnie. Na fotografiach publikowanych przez Krisa nie widać jeszcze
pęknięcia, dlatego też zamieszczamy dodatkowo reprodukcię tej pracy Caraglia przed jej uszkodzeniem, zwłasz-
cza że dawniejszy fotograf zdołał wydobyć wizerunek władczyni bardziej wyraziście i plastycznie.
8. PORTRET ZYGMUNTA II AUGUSTA
Kamea, sardonyks trzy warstwowy, kamień w partiach mitry lekko rozwarstwiony, 25 x 18 mm; oprawa
nowa, miedziana.
Petersburg, Ermitaż, inw. 6466
Fot. Pracownia Reprograficzna BUW, za Kagan 1970
Lit.: Kagan 1970, s. 44-51, Leningrad 1972, nr 506; Kagan 1973, s. 64, il. 48; SAP 1971, s. 291; Laska 1986, s. 16.
JERZY WOJCIECHOWSKI
Lit.: Ratti 1907, s. 81; Sokołowski 1915, szp. CXCVII; Kris 1928-1929, Kris 1929, t. 1, s. 161, nr 152, t. 2, s. 34, nr 152
(il.); Kris 1930; Gerola 1935, s. 19, nr 15; Galbiati 1951, s. 123; Tea 1959, s. 802; Hackenbroch 1970, s. 50; Zerner
1972, s. 300; Middeldorf 1979-1981, t. 3, s. 60; Falchetti 1986, nr 100, il. 104 (Caraglio?); Laska 1986, s. 16; Donati,
Casadio 1991, s. 22.
Obok Pokłonu pasterzy (il. 12) z Bibliothèque Nationale de France w Paryżu jest to druga i zarazem
ostatnia znana praca Caraglia wykonana w krysztale górskim. Ten modny w gliptyce materiał spopularyzo-
wał we Włoszech Valerio Belli, którego dzieła Caraglio uważnie studiował. Jak można wnosić z przekazu
Vasariego, kryształów rżniętych przez Gian Giacoma też musiało być dużo, ponieważ prace tego rodzaju,,
zostały odnotowane w Żywotach.
Pierwszy przypisał Caragliowi to intaglio Sokołowski. Jak zauważa Kris, argumentem na korzyść
autorstwa Caraglia tego portretu, poza zastosowaniem charakterystycznych dla jego prac złoceń, jest specyficz-
na pisownia nazwiska Sforza przez „ph", którą odnajdujemy również na kamei z portretem Bony z Metro-
politan Muséum of Art w Nowym Jorku (Kat. 6). Warto też zauważyć, że motyw zdobiącego pierś królowej
medalionu pojawia się także na medalu z wizerunkiem Bony z 1546 r. (Kat. 3). I tu, i tam zawieszony jest
on tuż pod szyją, na sznurze pereł.
Wydaje się, że intaglio wykonał Gian Giacomo mniej więcej w tym samym czasie, co przywołany tu
medal z wizerunkiem królowej. Bona ukazana jest u szczytu władzy, w glorii majestatu, podkreślanego
wyciągniętą dumnie szyją i lekkim odchyleniem do tyłu głowy, zwieńczonej koroną.
Intaglio zostało uszkodzone współcześnie. Na fotografiach publikowanych przez Krisa nie widać jeszcze
pęknięcia, dlatego też zamieszczamy dodatkowo reprodukcię tej pracy Caraglia przed jej uszkodzeniem, zwłasz-
cza że dawniejszy fotograf zdołał wydobyć wizerunek władczyni bardziej wyraziście i plastycznie.
8. PORTRET ZYGMUNTA II AUGUSTA
Kamea, sardonyks trzy warstwowy, kamień w partiach mitry lekko rozwarstwiony, 25 x 18 mm; oprawa
nowa, miedziana.
Petersburg, Ermitaż, inw. 6466
Fot. Pracownia Reprograficzna BUW, za Kagan 1970
Lit.: Kagan 1970, s. 44-51, Leningrad 1972, nr 506; Kagan 1973, s. 64, il. 48; SAP 1971, s. 291; Laska 1986, s. 16.