DOI Artikel:
Wojciechowski, Jerzy: Caraglio w Polsce
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14245#0063
CARAGLIO W POLSCE
57
12. PIECZĘĆ KANCELARYJNA ZYGMUNTA AUGUSTA
Średnica 47 mm. Ukazuje podtrzymywaną przez dwa putta ukoronowaną tarczę czteropolową, z Orłem
i Pogonią; w otoku napis: SIGISMVNDVS- AVGVSTVS -D-G- REX - POLONIA • MAG • DVX • LITHVA- ET.
Fot. Pracownia Reprograficzna BUW,
za: Gumowski 1910-1920
Lit.: Gumowski 1910-1920, nr 54.
Pieczęć ta wydaje się być tego samego autorstwa co omówiona powyżej (Kat. 11). Na dokumentach
występuje począwszy od 1559 г., kiedy to na skutek tragicznych wydarzeń została zniszczona jej poprzed-
niczka, po przejęciu w tym roku urzędu podkanclerzego przez Filipa Padniewskiego. Ponieważ pieczęć
wisiała na złotym łańcuchu, połaszczył się na nią jeden z towarzyszy Padniewskiego i wykradł mu ją z do-
mu. Król w obawie przed konsekwencjami kazał sporządzić nową. Złodzieja złapano i swój czyn przypła-
cił szubienicą. Wraz z nim zniszczono starą pieczęć. Historię tę za Warszewickim i Neugebauerem pow-
tarza Schultz w Commentarius de Cancellariis Regni Polognie, Dantisci 1742, s. 38 (ja podaję za Gu-
mowskim).
Na związek tej pieczęci z poprzednią wskazuje przede wszystkim podobnie rozwiązany motyw puttów.
Plastycznie są one jeszcze bliższe puttom na rewersie medalu Bony z 1546 r.
57
12. PIECZĘĆ KANCELARYJNA ZYGMUNTA AUGUSTA
Średnica 47 mm. Ukazuje podtrzymywaną przez dwa putta ukoronowaną tarczę czteropolową, z Orłem
i Pogonią; w otoku napis: SIGISMVNDVS- AVGVSTVS -D-G- REX - POLONIA • MAG • DVX • LITHVA- ET.
Fot. Pracownia Reprograficzna BUW,
za: Gumowski 1910-1920
Lit.: Gumowski 1910-1920, nr 54.
Pieczęć ta wydaje się być tego samego autorstwa co omówiona powyżej (Kat. 11). Na dokumentach
występuje począwszy od 1559 г., kiedy to na skutek tragicznych wydarzeń została zniszczona jej poprzed-
niczka, po przejęciu w tym roku urzędu podkanclerzego przez Filipa Padniewskiego. Ponieważ pieczęć
wisiała na złotym łańcuchu, połaszczył się na nią jeden z towarzyszy Padniewskiego i wykradł mu ją z do-
mu. Król w obawie przed konsekwencjami kazał sporządzić nową. Złodzieja złapano i swój czyn przypła-
cił szubienicą. Wraz z nim zniszczono starą pieczęć. Historię tę za Warszewickim i Neugebauerem pow-
tarza Schultz w Commentarius de Cancellariis Regni Polognie, Dantisci 1742, s. 38 (ja podaję za Gu-
mowskim).
Na związek tej pieczęci z poprzednią wskazuje przede wszystkim podobnie rozwiązany motyw puttów.
Plastycznie są one jeszcze bliższe puttom na rewersie medalu Bony z 1546 r.