DOI Artikel:
Rosset, Tomasz F. de: Galeria Aleksandra Kokulara i kilka innych kolekcji artystycznych warszawskich malarzy w pierwszej połowie XIX wieku
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14245#0127
GALERIA ALEKSANDRA KOKULARA I KILKA INNYCH KOLEKCJI ARTYSTYCZNYCH 1 2 1
9. Baltasar Beschey, Złożenie do grobu z kolekcji Kokulara (?), Muzeum Narodowe w Warszawie, fot. Muzeum
szym inwentarzu muzeum warszawskiego wpisano jako przejęte ze szkoły Sztuk Pięknych, a które również
mają swój odpowiednik w omawianych wykazach mienia Kokulara. Należą do nich m.in. Pietra da Cortony
Głowa starca (obecnie określany jako dzieło szkoły włoskiej - il. 10), Giovanniego F. Romanellego Satyr
i nimfy (Obraz Allegoryczny, 1846 - il. 11), Ferdinanda Bola (?) Portret młodzieńca (il. 12)52.
Również jako hipotezę można przyjąć, że obrazy z kolekcji malarza kupował Piotr Fiorentini. Urodzo-
ny w Wilnie urzędnik Komisji Przychodów i Skarbu Królestwa Polskiego, zgromadził w Warszawie i być
może w Krakowie pokaźny zbiór obrazów, który zapisał Szkole Sztuk Pięknych „na cel naukowy, sposobią-
cym się do malarstwa ziomkom naszym" (przejęty potem przez Muzeum). We wspomnianym inwentarzu
muzealnym odnotowano 201 obrazów z tej niezupełnie rozpoznanej i nie najlepiej ocenianej kolekcji53.
Wśród nich były obiekty dość bliskie zapisom akt notarialnych z 1846 г., np. Portret mężczyzny (Portret
Hiszpana) przypisywany Scipione Pulzone (il. 13), kopia Św. Sebastiana Carla Saraceniego (Caravaggio),
Krajobraz z ruinami zamku Bartholomeusa Brackenburgha oraz Widok księżycowy Aerta van der Neera.
Wreszcie niektóre dzieła mogły dostać się do zbiorów Jana Feliksa Piwarskiego - wspomniane przez prasę
przy okazji ich wyprzedaży w 1860 r. - jak np. Tryumf wiary katolickiej (w galerii Kokulara znajdował się
obraz o takiej tematyce przypisywany Juliusowi lub Ludwigowi Schnorr von Carolsfeld), czy też Madonna
z Dzieciątkiem „przez Franka" (Francesco Franco)54.
32 Powyższe obrazy znajdują się w zbiorach MNW (nr inw. 165, 166, 167); ponadto do kolekcji Kokulara mogły jeszcze
należeć: Guida Reniego Ukrzyżowanie (nr inw. 163), kopia z Correggia Chrystus w Ogrójcu (nr inw. 169) - przekazane Radzie
Prymasowskiej w 1953 r. - przypisywana A. Carracciemu Głowa św. Franciszka (nr inw. 168), a może także dwa pejzaże wiązane
z M. Hobbemą (nr inw. 158, 159), zaginione w 1965 r.
53 S. Kieniewicz, Fiorentini Piotr (1791-1858), [w:] PSB, t. VI, 1948, s. 471; S. Lorentz, Dzieje Muzeum Narodo-
wego w Warszawie, „Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie", t. VI, 1961/62, s. 17; obrazy z galerii Fiorentiniego wymienia
Inwentarz Muzeum Narodowego w Warszawie, op. cit. poz. 231^-32.
54 Spis obrazów po ś. p. J. F. Piwarskim pozostałych w Warszawie przy ulicy Nowy Świat Nr 1303, „Tygodnik Ilustrowany"
nr 17 z 21 stycznia 1860.
9. Baltasar Beschey, Złożenie do grobu z kolekcji Kokulara (?), Muzeum Narodowe w Warszawie, fot. Muzeum
szym inwentarzu muzeum warszawskiego wpisano jako przejęte ze szkoły Sztuk Pięknych, a które również
mają swój odpowiednik w omawianych wykazach mienia Kokulara. Należą do nich m.in. Pietra da Cortony
Głowa starca (obecnie określany jako dzieło szkoły włoskiej - il. 10), Giovanniego F. Romanellego Satyr
i nimfy (Obraz Allegoryczny, 1846 - il. 11), Ferdinanda Bola (?) Portret młodzieńca (il. 12)52.
Również jako hipotezę można przyjąć, że obrazy z kolekcji malarza kupował Piotr Fiorentini. Urodzo-
ny w Wilnie urzędnik Komisji Przychodów i Skarbu Królestwa Polskiego, zgromadził w Warszawie i być
może w Krakowie pokaźny zbiór obrazów, który zapisał Szkole Sztuk Pięknych „na cel naukowy, sposobią-
cym się do malarstwa ziomkom naszym" (przejęty potem przez Muzeum). We wspomnianym inwentarzu
muzealnym odnotowano 201 obrazów z tej niezupełnie rozpoznanej i nie najlepiej ocenianej kolekcji53.
Wśród nich były obiekty dość bliskie zapisom akt notarialnych z 1846 г., np. Portret mężczyzny (Portret
Hiszpana) przypisywany Scipione Pulzone (il. 13), kopia Św. Sebastiana Carla Saraceniego (Caravaggio),
Krajobraz z ruinami zamku Bartholomeusa Brackenburgha oraz Widok księżycowy Aerta van der Neera.
Wreszcie niektóre dzieła mogły dostać się do zbiorów Jana Feliksa Piwarskiego - wspomniane przez prasę
przy okazji ich wyprzedaży w 1860 r. - jak np. Tryumf wiary katolickiej (w galerii Kokulara znajdował się
obraz o takiej tematyce przypisywany Juliusowi lub Ludwigowi Schnorr von Carolsfeld), czy też Madonna
z Dzieciątkiem „przez Franka" (Francesco Franco)54.
32 Powyższe obrazy znajdują się w zbiorach MNW (nr inw. 165, 166, 167); ponadto do kolekcji Kokulara mogły jeszcze
należeć: Guida Reniego Ukrzyżowanie (nr inw. 163), kopia z Correggia Chrystus w Ogrójcu (nr inw. 169) - przekazane Radzie
Prymasowskiej w 1953 r. - przypisywana A. Carracciemu Głowa św. Franciszka (nr inw. 168), a może także dwa pejzaże wiązane
z M. Hobbemą (nr inw. 158, 159), zaginione w 1965 r.
53 S. Kieniewicz, Fiorentini Piotr (1791-1858), [w:] PSB, t. VI, 1948, s. 471; S. Lorentz, Dzieje Muzeum Narodo-
wego w Warszawie, „Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie", t. VI, 1961/62, s. 17; obrazy z galerii Fiorentiniego wymienia
Inwentarz Muzeum Narodowego w Warszawie, op. cit. poz. 231^-32.
54 Spis obrazów po ś. p. J. F. Piwarskim pozostałych w Warszawie przy ulicy Nowy Świat Nr 1303, „Tygodnik Ilustrowany"
nr 17 z 21 stycznia 1860.