DOI article:
Feliks, Anna: Kolekcja obrazów włoskich Karola Lanckorońskiego
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14245#0252
242
ANNA FELIKS
Kat. 18. Vitale cTAimo de Cavalli, Św. Maria Magdalena i Św. Apolonia.
Fot. Bernard Berenson Archiv - Villa Tatti, Settignano
Pierwsza wzmianka o tym malowidle w katalogu kolekcji 1903. Obraz wisiał w Małym Gabinecie
Włoskim na ścianie wejściowej. Od 1939 pod kontrolą BDA (neg. 4831), przechowywany w I, T, A,
Salz. (nr 320), gdzie otrzymał numery identyfikacyjne AL 144, NBL 402. Antoniemu Lanckorońskie-
mu przekazany 23 VIII 1947. Konserwowany przez Annę Kostecką 1996.
Obraz w przewodniku po kolekcji 1903 przypisywano Carlo Crivellemu. W wydanych trzy lata póź-
niej pocztówkach związano po raz pierwszy z Vittorem Crivellim. Atrybucję tę w 1936 potwierdzili
Berenson i Van Marle, a w 1972 monografistka Vittorego - Sandra di Provido. Obraz ten porów-
nuje się najczęściej z Madonną z Dzieciątkiem z kolekcji Bayer w Nowym Yorku (tempera na desce
41 x 25 cm).
Bibliografia: Palais Lanckoroński 1903, s. 19; Berenson 1932, s. 164; tenże 1936, s. 85; Van Marle, vol. XVIII, 1936,
s. 85; Zeri 1961 a, s. 230, 232, il. 21 (datowanie i atrybucja), Provido 1972, s. 34, 39, 40, 48, 51, 54, 58, 98, 365, tabl.
XIX;Miziołek 1995, s. 47;Kuczman 1995 b, s. 141; tenże 1996, s. 206, il. 3; tenże 1996/1997, s. 166; tenże 1998
a, s. 58-60; tenże 1998 b, s. 126, il. 22-23.
ANNA FELIKS
Kat. 18. Vitale cTAimo de Cavalli, Św. Maria Magdalena i Św. Apolonia.
Fot. Bernard Berenson Archiv - Villa Tatti, Settignano
Pierwsza wzmianka o tym malowidle w katalogu kolekcji 1903. Obraz wisiał w Małym Gabinecie
Włoskim na ścianie wejściowej. Od 1939 pod kontrolą BDA (neg. 4831), przechowywany w I, T, A,
Salz. (nr 320), gdzie otrzymał numery identyfikacyjne AL 144, NBL 402. Antoniemu Lanckorońskie-
mu przekazany 23 VIII 1947. Konserwowany przez Annę Kostecką 1996.
Obraz w przewodniku po kolekcji 1903 przypisywano Carlo Crivellemu. W wydanych trzy lata póź-
niej pocztówkach związano po raz pierwszy z Vittorem Crivellim. Atrybucję tę w 1936 potwierdzili
Berenson i Van Marle, a w 1972 monografistka Vittorego - Sandra di Provido. Obraz ten porów-
nuje się najczęściej z Madonną z Dzieciątkiem z kolekcji Bayer w Nowym Yorku (tempera na desce
41 x 25 cm).
Bibliografia: Palais Lanckoroński 1903, s. 19; Berenson 1932, s. 164; tenże 1936, s. 85; Van Marle, vol. XVIII, 1936,
s. 85; Zeri 1961 a, s. 230, 232, il. 21 (datowanie i atrybucja), Provido 1972, s. 34, 39, 40, 48, 51, 54, 58, 98, 365, tabl.
XIX;Miziołek 1995, s. 47;Kuczman 1995 b, s. 141; tenże 1996, s. 206, il. 3; tenże 1996/1997, s. 166; tenże 1998
a, s. 58-60; tenże 1998 b, s. 126, il. 22-23.