MICHAŁ Z AUGSBURGA, MISTRZ PAWEŁ I EPILOG GOTYCKIEJ RZEŹBY GDAŃSKIEJ
79
102. Chrystus Ukrzyżowany, kościół Wniebowzięcia NMP w Żukowie
Znamiona południowoniemieckie odnaleźć można także w dwóch następnych grupach warsztatowych.
Figura nieokreślonego świętego z Żukowa (Muzeum Diecezjalne w Pelplinie - il. 100), który w przeszłości
uznawany był za św. Wawrzyńca322, ma wyraźne powiązania z figurami z Ogrójca z Lubawy (Muzeum
Diecezjalne w Pelplinie)323. Grube, pionowe, równoległe fałdy oraz odchodząca od nich ukośna fałda, kre-
śląca linię prawej pachwiny, występuje u świętego z Żukowa oraz u modlącego się Chrystusa z Ogrójca.
Twarz oraz fryzura świętego z Żukowa jest bardzo podobna do oblicza śpiącego św. Jana Ewangelisty. Oba
zabytki mają wyraźne odniesienia do sztuki południowej. Figura z Żukowa pod każdym względem, i w sen-
sie ogólnym, i w szczegółach, takich jak układ draperii, typ twarzy, forma nadana włosom, przypomina
rzeźbę Michała Archanioła, którą Demmler określił jako dzieło z obszaru alpejskiego i datował na koniec
XV w. (dawniej Deutsches Muséum w Berlinie)324. Pod względem kompozycyjnym figury Chrystusa i św.
Jana Ewangelisty niezwykle przypominają rzeźby swoich odpowiedników w Ogrójcu, datowanym na koniec
XV w. w kościele Dominikanek w Altenstadt w Austrii325.
322 Drewno nieokreślone, figura pełna, polichromia; wym. 70 x 22 x 19 cm; stan zachowania: brak atrybutu, pierwotny grunt
zachowany śladowo. Brosig, op. cit., s. 43^14, tabl. XXIV.1.
23 Drewno nieokreślonego gatunku, figury pełnoplastyczne, wykonane z kilku kawałków drewna, polichromia; wym. Chry-
stus: 135 x 40 x 35 cm; św. Jakub: 95 x 45 x 30 cm; św. Jan Ewangelista: 157 x 40 x 40 cm; św. Piotr: 105 x 60 x 35 cm; stan
zachowania: pęknięcia w partiach spojeń kawałków drewna; drobne ubytki formy na krawędziach figur; polichromia wtórna.
R. С i e с h о 1 e w s к i, Skarby Pelplina, Pelplin 1997, s. 42.
24 Figura o wys. 85 cm., wykonana z drewna iglastego. Demmler, Staatliche Museen..., nr kat. 7022, il. s. 121.
325 Ôsterreichische Kunsttopographie, Bd. XXXII, Die Kunstdenkmaler des polińschen Bezirkes Feldkirch, Wien 1958,
s. 288-289, il. 265-268.
79
102. Chrystus Ukrzyżowany, kościół Wniebowzięcia NMP w Żukowie
Znamiona południowoniemieckie odnaleźć można także w dwóch następnych grupach warsztatowych.
Figura nieokreślonego świętego z Żukowa (Muzeum Diecezjalne w Pelplinie - il. 100), który w przeszłości
uznawany był za św. Wawrzyńca322, ma wyraźne powiązania z figurami z Ogrójca z Lubawy (Muzeum
Diecezjalne w Pelplinie)323. Grube, pionowe, równoległe fałdy oraz odchodząca od nich ukośna fałda, kre-
śląca linię prawej pachwiny, występuje u świętego z Żukowa oraz u modlącego się Chrystusa z Ogrójca.
Twarz oraz fryzura świętego z Żukowa jest bardzo podobna do oblicza śpiącego św. Jana Ewangelisty. Oba
zabytki mają wyraźne odniesienia do sztuki południowej. Figura z Żukowa pod każdym względem, i w sen-
sie ogólnym, i w szczegółach, takich jak układ draperii, typ twarzy, forma nadana włosom, przypomina
rzeźbę Michała Archanioła, którą Demmler określił jako dzieło z obszaru alpejskiego i datował na koniec
XV w. (dawniej Deutsches Muséum w Berlinie)324. Pod względem kompozycyjnym figury Chrystusa i św.
Jana Ewangelisty niezwykle przypominają rzeźby swoich odpowiedników w Ogrójcu, datowanym na koniec
XV w. w kościele Dominikanek w Altenstadt w Austrii325.
322 Drewno nieokreślone, figura pełna, polichromia; wym. 70 x 22 x 19 cm; stan zachowania: brak atrybutu, pierwotny grunt
zachowany śladowo. Brosig, op. cit., s. 43^14, tabl. XXIV.1.
23 Drewno nieokreślonego gatunku, figury pełnoplastyczne, wykonane z kilku kawałków drewna, polichromia; wym. Chry-
stus: 135 x 40 x 35 cm; św. Jakub: 95 x 45 x 30 cm; św. Jan Ewangelista: 157 x 40 x 40 cm; św. Piotr: 105 x 60 x 35 cm; stan
zachowania: pęknięcia w partiach spojeń kawałków drewna; drobne ubytki formy na krawędziach figur; polichromia wtórna.
R. С i e с h о 1 e w s к i, Skarby Pelplina, Pelplin 1997, s. 42.
24 Figura o wys. 85 cm., wykonana z drewna iglastego. Demmler, Staatliche Museen..., nr kat. 7022, il. s. 121.
325 Ôsterreichische Kunsttopographie, Bd. XXXII, Die Kunstdenkmaler des polińschen Bezirkes Feldkirch, Wien 1958,
s. 288-289, il. 265-268.