DOI article:
Nowacki, Dariusz: Warsztat złotnika gdańskiego Petera II Rodego
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14536#0110
104
DARIUSZ NOWACKI
10, Kufel, zapewne 1676-1689. W handlu antykwarycz- 11. Kufel, zapewne 1676-1689. W handlu antykwa-
nym, fot. wg „Weltkunst" (kat. 13) rycznym, fot. Sotheby's (kat. 14)
niają się niedostatki mistrza w umiejętności sugestywnego oddania techniką repusowania zróżnicowanych
planów kompozycji. Możemy to obserwować także na skromnym naczyniu ze sceną Rebeka pojąca Elizara
i jego wielbłądy wodą ze studni (kat. 12), w zbliżonej redakcji powielaną przez Petera III Rodego62, a u schyłku
XVII w. przynajmniej sześciokrotnie we wspomnianej pracowni Nathanaela Schlaubitza63. Podobne manka-
menty w plastyce postaci oraz nieporadności w oddaniu perspektywy pojawiają się w scenach Ostatniej
Wieczerzy (kat. 13, il. 10) czy Cudu w Kanie Galilejskiej (?) (kat. 14, il. 11), powtarzanych pod koniec
XVII w. na kuflach Schlaubitza64, Petera III Rodego65 i Nathaniela II Pressdinga66.
Mamy skąpe dane na temat dziewiątego i dziesiątego z kolei kufla Rodego; dziewiąty (kat. 17) w 1885 r.
odnotowano w wielkiej kolekcji księcia Paskiewicza w Sankt Petersburgu, rozproszonej po rewolucji bol-
szewickiej. Sądząc z obecności trzech medalionów w dekoracji jego korpusu, powstał on raczej przed 1680 r.
Natomiast data 1716 na naczyniu, zdobionym rytowanymi kwiatami, które w 1883 r. znajdowało się w zbio-
rach J. i S. Goldschmidta we Frankfurcie nad Menem (kat. 18), ma zapewne charakter późniejszej inskrypcji
własnościowej. Autorstwo Rodego oraz dokładna funkcja naczynia (kufel lub dzban do Wieczerzy Pańskiej)
wymagałoby weryfikacji, do której na razie brak danych.
62 Sankt Petersburg, Państwowy Ermitaż (nr inw. Э-5278) - Aurea porta..., t. П, s. 202, poz. V 99 (oprać. M. Łopato).
63 Zdobione ponadto sceną Ofiara Abrahama: prywatny depozyt w Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze -
Schatze Deutscher Goldschmiedekunst von 1500 bis 1920 aus dem Germanischen Nationalmuseum. Katalog wystawy, red.
K. Pech s tein, H. Meininghaus, U. Ti mann, C. Siegel-WeiB, Nurnberg-Berlin 1992, s. 204-205, poz. 90; Zurich,
zbiory Neresheimera R. Fritz, Sammlung August Neresheimer, Hamburg 1974, s. 32-33, poz. 10; Tuchołka-Włodarska,
Srebrne kufie..., s. 185-186, il. 18; na aukcjach: Important Silver and Objects of Vertu, Christie's, New York, 30 X 1991, s. 37,
poz. 62; oraz Important European Silver, Christie's, Genewa, 17 V 1994, s. 62-63, poz. 138; w Stifftung Huis Doorn (nr inw. HuD
7735). Kaiserliches Kunstbesitz aus dem Hollàndischen Exil Haus Doorn. Katalog wystawy, Berlin 1991, s. 246-247, poz. 258;
Tuchołka-Włodarska, Srebrne kufle..., s. 185-186, il. 19; dawniej w Bayerisches Nationalmuseum w Monachium (nr inw.
112. 1939), ibidem, s. 186. Por. Fischinger, Nowacki, op. cit., s. 128, il. B-D.
64 Pierwsza z wymienionych scen na niemal identycznych naczyniach: w 1992 r. w antykwariacie Georgesa B. Ségala w Ba-
zylei oraz w Altonaer Muséum w Hamburgu (nr inw. 1990/276); druga znana z handlu: European Silver, Sotheby's, Genewa,
16 V 1994, s. 80-81, poz. 215. Por. Fischinger, Nowacki, op. cit., s. 123-124, 128, il. E-F.
65 Ze sceną Cudu w Kanie; w 1993 r. sprzedany u Neumeistera w Monachium, w 1996 r. w prywatnej kolekcji w Warszawie.
w> Ze sceną Cudu w Kanie, po 1686, Lund, Kulturhistoriska museet - В. В e n g t s s o n, Gammalt silver. En bokfran Kultur-
historiska museet i Lund, Uppsala 1968, s. 32, il. 23; Tu с h о ł к а - W ł o d a r s к a, Gdańskie srebra..., s. 269, il. 4.
DARIUSZ NOWACKI
10, Kufel, zapewne 1676-1689. W handlu antykwarycz- 11. Kufel, zapewne 1676-1689. W handlu antykwa-
nym, fot. wg „Weltkunst" (kat. 13) rycznym, fot. Sotheby's (kat. 14)
niają się niedostatki mistrza w umiejętności sugestywnego oddania techniką repusowania zróżnicowanych
planów kompozycji. Możemy to obserwować także na skromnym naczyniu ze sceną Rebeka pojąca Elizara
i jego wielbłądy wodą ze studni (kat. 12), w zbliżonej redakcji powielaną przez Petera III Rodego62, a u schyłku
XVII w. przynajmniej sześciokrotnie we wspomnianej pracowni Nathanaela Schlaubitza63. Podobne manka-
menty w plastyce postaci oraz nieporadności w oddaniu perspektywy pojawiają się w scenach Ostatniej
Wieczerzy (kat. 13, il. 10) czy Cudu w Kanie Galilejskiej (?) (kat. 14, il. 11), powtarzanych pod koniec
XVII w. na kuflach Schlaubitza64, Petera III Rodego65 i Nathaniela II Pressdinga66.
Mamy skąpe dane na temat dziewiątego i dziesiątego z kolei kufla Rodego; dziewiąty (kat. 17) w 1885 r.
odnotowano w wielkiej kolekcji księcia Paskiewicza w Sankt Petersburgu, rozproszonej po rewolucji bol-
szewickiej. Sądząc z obecności trzech medalionów w dekoracji jego korpusu, powstał on raczej przed 1680 r.
Natomiast data 1716 na naczyniu, zdobionym rytowanymi kwiatami, które w 1883 r. znajdowało się w zbio-
rach J. i S. Goldschmidta we Frankfurcie nad Menem (kat. 18), ma zapewne charakter późniejszej inskrypcji
własnościowej. Autorstwo Rodego oraz dokładna funkcja naczynia (kufel lub dzban do Wieczerzy Pańskiej)
wymagałoby weryfikacji, do której na razie brak danych.
62 Sankt Petersburg, Państwowy Ermitaż (nr inw. Э-5278) - Aurea porta..., t. П, s. 202, poz. V 99 (oprać. M. Łopato).
63 Zdobione ponadto sceną Ofiara Abrahama: prywatny depozyt w Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze -
Schatze Deutscher Goldschmiedekunst von 1500 bis 1920 aus dem Germanischen Nationalmuseum. Katalog wystawy, red.
K. Pech s tein, H. Meininghaus, U. Ti mann, C. Siegel-WeiB, Nurnberg-Berlin 1992, s. 204-205, poz. 90; Zurich,
zbiory Neresheimera R. Fritz, Sammlung August Neresheimer, Hamburg 1974, s. 32-33, poz. 10; Tuchołka-Włodarska,
Srebrne kufie..., s. 185-186, il. 18; na aukcjach: Important Silver and Objects of Vertu, Christie's, New York, 30 X 1991, s. 37,
poz. 62; oraz Important European Silver, Christie's, Genewa, 17 V 1994, s. 62-63, poz. 138; w Stifftung Huis Doorn (nr inw. HuD
7735). Kaiserliches Kunstbesitz aus dem Hollàndischen Exil Haus Doorn. Katalog wystawy, Berlin 1991, s. 246-247, poz. 258;
Tuchołka-Włodarska, Srebrne kufle..., s. 185-186, il. 19; dawniej w Bayerisches Nationalmuseum w Monachium (nr inw.
112. 1939), ibidem, s. 186. Por. Fischinger, Nowacki, op. cit., s. 128, il. B-D.
64 Pierwsza z wymienionych scen na niemal identycznych naczyniach: w 1992 r. w antykwariacie Georgesa B. Ségala w Ba-
zylei oraz w Altonaer Muséum w Hamburgu (nr inw. 1990/276); druga znana z handlu: European Silver, Sotheby's, Genewa,
16 V 1994, s. 80-81, poz. 215. Por. Fischinger, Nowacki, op. cit., s. 123-124, 128, il. E-F.
65 Ze sceną Cudu w Kanie; w 1993 r. sprzedany u Neumeistera w Monachium, w 1996 r. w prywatnej kolekcji w Warszawie.
w> Ze sceną Cudu w Kanie, po 1686, Lund, Kulturhistoriska museet - В. В e n g t s s o n, Gammalt silver. En bokfran Kultur-
historiska museet i Lund, Uppsala 1968, s. 32, il. 23; Tu с h о ł к а - W ł o d a r s к a, Gdańskie srebra..., s. 269, il. 4.