DOI Artikel:
Wisłocki, Marcin: Upamiętnienie i gloryfikacja w ewangelickiej sztuce Pomorza w XVI - XVII wieku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14536#0235
I |> Will. I MI NII I GLORYFIKACJA W KWANGII.ICKIk.l S/П ICE POMORZA W XVI-XVII W II KI
22(>
23. Słupsk, kaplica zamkowa, ołtarz, 1602. Stan sprzed 1939 r.
Fot. ze zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie
roku po jego śmierci w kościele św. Jakuba, gdzie leży pochowany, wykonać kazał [...]" . Zleceniodawca-
mi mogli być nadto członkowie rodziny zmarłego czy zaprzyjaźnieni pastorzy, niekiedy zaś - cała miejsco-
wa gmina, wyrażająca w ten sposób uznanie dla swego duszpasterza. Tak było w wypadku znanego z opisu
epitafium nawróconego jezuity Johannesa Georgiusa Tremelliusa (zm. 1690), późniejszego pastora i prepo-
zyta synodu w Bergen58.
Przedstawienia portretowe umieszczane były także, choć rzadziej, na elementach wyposażenia litur-
gicznego pomorskich kościołów. Podzielić je można na dwie grupy, z których pierwsza związana jest ściśle
z funkcją epitafijną59, druga - z wizerunkami żyjących fundatorów. Do pierwszej zaliczyć można ołtarz
z kaplicy zamkowej w Słupsku (1602 - il. 23), ufundowany dwa lata po śmierci księcia Jana Fryderyka60.
Pendant dla retabulum, mieszczącego w polu głównym wyobrażenie Ukrzyżowanego, adorowanego przez
57 Cramer, op. cit., ks. Ш, s. 168, 170.
58 Znajdowało się ono w kościele Mariackim w Bergen na Rugii, J.D. F a b a r i u s, Nôthige Erlauterung des Alten und Neuen
Riigens, Greifswald-Stralsund 1738, s. 36-40; także: E.H. Wacken roder, Altes und Neues Rtigen, [b.m.w.] 1732. s. 176-178.
59 Na temat elementów wyposażenia protestanckich kościołów, pełniących funkcję epitafijną, zob. ostatnio: E. de 1 a 1- u -
ente Ре der sen, Frômmigkeitsideal und protestantische Ethik. 7мг Stiftung von Epitaphkanzeln und anderen kirchlichen Holz-
schnitzereien mit Epitaphfunktion durch danische Burger im 17. und im fruhen 18. Jahrhundert, „Konsthistorisk Tidskrift", 48.
1999, Heft 3, s. 155-178.
60 Bóttger, op. cit., Bd. Il, Heft 1, s. 84.
22(>
23. Słupsk, kaplica zamkowa, ołtarz, 1602. Stan sprzed 1939 r.
Fot. ze zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie
roku po jego śmierci w kościele św. Jakuba, gdzie leży pochowany, wykonać kazał [...]" . Zleceniodawca-
mi mogli być nadto członkowie rodziny zmarłego czy zaprzyjaźnieni pastorzy, niekiedy zaś - cała miejsco-
wa gmina, wyrażająca w ten sposób uznanie dla swego duszpasterza. Tak było w wypadku znanego z opisu
epitafium nawróconego jezuity Johannesa Georgiusa Tremelliusa (zm. 1690), późniejszego pastora i prepo-
zyta synodu w Bergen58.
Przedstawienia portretowe umieszczane były także, choć rzadziej, na elementach wyposażenia litur-
gicznego pomorskich kościołów. Podzielić je można na dwie grupy, z których pierwsza związana jest ściśle
z funkcją epitafijną59, druga - z wizerunkami żyjących fundatorów. Do pierwszej zaliczyć można ołtarz
z kaplicy zamkowej w Słupsku (1602 - il. 23), ufundowany dwa lata po śmierci księcia Jana Fryderyka60.
Pendant dla retabulum, mieszczącego w polu głównym wyobrażenie Ukrzyżowanego, adorowanego przez
57 Cramer, op. cit., ks. Ш, s. 168, 170.
58 Znajdowało się ono w kościele Mariackim w Bergen na Rugii, J.D. F a b a r i u s, Nôthige Erlauterung des Alten und Neuen
Riigens, Greifswald-Stralsund 1738, s. 36-40; także: E.H. Wacken roder, Altes und Neues Rtigen, [b.m.w.] 1732. s. 176-178.
59 Na temat elementów wyposażenia protestanckich kościołów, pełniących funkcję epitafijną, zob. ostatnio: E. de 1 a 1- u -
ente Ре der sen, Frômmigkeitsideal und protestantische Ethik. 7мг Stiftung von Epitaphkanzeln und anderen kirchlichen Holz-
schnitzereien mit Epitaphfunktion durch danische Burger im 17. und im fruhen 18. Jahrhundert, „Konsthistorisk Tidskrift", 48.
1999, Heft 3, s. 155-178.
60 Bóttger, op. cit., Bd. Il, Heft 1, s. 84.