DANIEL LEE CZYLI ПYBRYDYCZNOŚĆ FOTOGRAFII CYFROWEJ
281
9. D. Lee, Awaiting, 2004
i sieciowej. Tak jak foto-grafia zmieniła się w foto-dane, tak fotograficzne archiwum zmienia się w post-fo-
tograficzną transmisję danych41. Cyfryzacja fotografii umożliwia zatem jej implementację do świata digital-
nego, co jest z kolei podstawą do włączenia jej w uniwersum obrazów technicznych, jakby powiedział Vilém
Flusser. My zaś musimy dodać, że chodzi o uniwersum cyfrowych obrazów technicznych i nie tylko obra-
zów, bowiem bitowa ontologia pozwala na dowolne łączenie ze sobą obrazów, ale i tekstów, muzyki, filmów,
grafiki - wszelkich mediów cyfrowych. Nie tylko zresztą na łączenie w ramach jednego projektu, ale i trans-
kodowanie, dowolne i nieskończone przekształcanie na poziomie konceptualnym, lecz także na poziomie
„materiałowym". Ponieważ oparte są one na wspólnym kodzie (numerycznym) i wspomagane przez opera-
cyjne narzędzie, jakiemu podlegają, którym jest komputer - faktyczne hipermedium - w naturalny sposób
fundują rzeczywistość „zmiksowaną", albo - lepiej rzecz ujmując - są aktywnymi producentami „kultury
(re)miksu". (Re)miks można obecnie uznać za jeden z podstawowych zabiegów formotwórczych kultury
elektronicznej. Już nie kolaż, brikolaż, bo te pojęcia i techniki związane są nie tylko funkcjonalnie, ale i, by
Odwołuję się w tym miejscu do określeń Jensa Schrôtera. J. S с h rôt er. Archive - Post/photographic, http: www.
medienkunstnetz.de/themes/photo_byte/archive_post photographie
281
9. D. Lee, Awaiting, 2004
i sieciowej. Tak jak foto-grafia zmieniła się w foto-dane, tak fotograficzne archiwum zmienia się w post-fo-
tograficzną transmisję danych41. Cyfryzacja fotografii umożliwia zatem jej implementację do świata digital-
nego, co jest z kolei podstawą do włączenia jej w uniwersum obrazów technicznych, jakby powiedział Vilém
Flusser. My zaś musimy dodać, że chodzi o uniwersum cyfrowych obrazów technicznych i nie tylko obra-
zów, bowiem bitowa ontologia pozwala na dowolne łączenie ze sobą obrazów, ale i tekstów, muzyki, filmów,
grafiki - wszelkich mediów cyfrowych. Nie tylko zresztą na łączenie w ramach jednego projektu, ale i trans-
kodowanie, dowolne i nieskończone przekształcanie na poziomie konceptualnym, lecz także na poziomie
„materiałowym". Ponieważ oparte są one na wspólnym kodzie (numerycznym) i wspomagane przez opera-
cyjne narzędzie, jakiemu podlegają, którym jest komputer - faktyczne hipermedium - w naturalny sposób
fundują rzeczywistość „zmiksowaną", albo - lepiej rzecz ujmując - są aktywnymi producentami „kultury
(re)miksu". (Re)miks można obecnie uznać za jeden z podstawowych zabiegów formotwórczych kultury
elektronicznej. Już nie kolaż, brikolaż, bo te pojęcia i techniki związane są nie tylko funkcjonalnie, ale i, by
Odwołuję się w tym miejscu do określeń Jensa Schrôtera. J. S с h rôt er. Archive - Post/photographic, http: www.
medienkunstnetz.de/themes/photo_byte/archive_post photographie