DOI Heft:
Editorial
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.16827#0013
6
że nie da się ująć twórczości ludzkiej w układ systematyczny. W rzeczywistości nie ma ciągłości, nic nie jest
wpierw i nic potem, wszystko się przenika wzajemnie i każda próba rozsupłania tej tkaniny fałszuje rzeczy-
wistość.
Pozostaje mieć nadzieję, że prezentowany materiał może stanowić fundament postulowanej, niezbędnej
dla świadomości polskiej historii sztuki książki, ale ma także wartość samoistną, bo niektóre nasze analizy
są tak gruntowne, że mogłyby się zmieścić tylko w obszernych monografiach książkowych poszczególnych
uczonych, nie zaś w syntetycznym zarysie całości dziejów historii sztuki w Polsce.
że nie da się ująć twórczości ludzkiej w układ systematyczny. W rzeczywistości nie ma ciągłości, nic nie jest
wpierw i nic potem, wszystko się przenika wzajemnie i każda próba rozsupłania tej tkaniny fałszuje rzeczy-
wistość.
Pozostaje mieć nadzieję, że prezentowany materiał może stanowić fundament postulowanej, niezbędnej
dla świadomości polskiej historii sztuki książki, ale ma także wartość samoistną, bo niektóre nasze analizy
są tak gruntowne, że mogłyby się zmieścić tylko w obszernych monografiach książkowych poszczególnych
uczonych, nie zaś w syntetycznym zarysie całości dziejów historii sztuki w Polsce.