DOI article:
Schaaf, Ulrich: Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy w drugiej połowie lat 50. XVII wieku. Rekonstrukcja dziejów budowy i formy architektonicznej
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.39128#0131
KOŚCIOŁY POKOJU W JAWORZE I ŚWIDNICY W DRUGIEJ POLOWIE LAT 50. XVII WIEKU...
131
14. Świdnica, kościół Pokoju, elewacja południowa, rekonstrukcja U. Schaaf
G, H) oraz dwóch ram występujących jedynie w obrębie empor (El E2, E11-E12 i F1-F2, FI 1-12).
Odległość osiowa między nimi wynosiła średnio ok. 4,1 m, a całkowita szerokość osiowa to ok. 20,50 m.
W kierunku poprzecznym występowało dziesięć ram (1-5, 8-12). Odległość osiowa między nimi się
wahała i wynosiła od ok. 3,90 m do ok. 4,35.
Transept składa się z sześciu ram podłużnych i dwóch ram poprzecznych. Z ram podłużnych tylko
skrajne są samodzielnymi ramami z własnymi słupami głównymi przylegającymi do słupów głównych
korpusu nawowego. Zastosowanie zdwojonych słupów wyeliminowało groźbę znacznego osłabienia poje-
dynczego słupa narożnego wskutek wielu złącz ciesielskich. Pozostałe ramy poprzeczne łączą się ze słupami
głównymi ram podłużnych korpusu nawowego i tworzą z nim jednorodną konstrukcję. Odległość osiowa
między ramami podłużnymi wahała się od ok. 3,90 m do 4,25 m. Odległość osiowa między ramami
poprzecznymi to ok. 5,50 m.
Wszystkie słupy główne osiągały pierwotnie pełną wysokość konstrukcji szkieletowej, łącząc się
u góry z oczepami (ił. 12). Wyniki badań architektonicznych wskazują, że obecna konstrukcja wokół
dolnych fragmentów słupów i podwalin jest wszędzie wtórna. Z zachowanych fragmentów oryginalnych
podwalin wnioskować można jedynie, że leżały one pierwotnie w formie rygla między słupami oraz, że
słupy sięgały nieco głębiej92. Do wiarygodnego odtworzenia rozwiązań konstrukcyjnych poniżej pod-
walin brakuje materialnych śladów93, a jedyną wskazówką jest rekonstrukcja zamieszczona w artykule
92 Ibidem, t. II, przede wszystkim rozdział II.C.2.C.
93 Podczas badań fundamentów nie odnaleziono żadnych śladów dawnej konstrukcji drewnianej poniżej podwalin; por. M. Szczu-
rek, K. Sokołowska, T. Bilska, J. Szczurek, Dokumentation der ingenieurgeologischen und hydrogeologischen Untersuchungen der
Boden- und Wasser-Verhältnisse des Untergrundes in der Umgebung der Friedenskirche in Svi’idnica, Wrocław 1996 [mps].
131
14. Świdnica, kościół Pokoju, elewacja południowa, rekonstrukcja U. Schaaf
G, H) oraz dwóch ram występujących jedynie w obrębie empor (El E2, E11-E12 i F1-F2, FI 1-12).
Odległość osiowa między nimi wynosiła średnio ok. 4,1 m, a całkowita szerokość osiowa to ok. 20,50 m.
W kierunku poprzecznym występowało dziesięć ram (1-5, 8-12). Odległość osiowa między nimi się
wahała i wynosiła od ok. 3,90 m do ok. 4,35.
Transept składa się z sześciu ram podłużnych i dwóch ram poprzecznych. Z ram podłużnych tylko
skrajne są samodzielnymi ramami z własnymi słupami głównymi przylegającymi do słupów głównych
korpusu nawowego. Zastosowanie zdwojonych słupów wyeliminowało groźbę znacznego osłabienia poje-
dynczego słupa narożnego wskutek wielu złącz ciesielskich. Pozostałe ramy poprzeczne łączą się ze słupami
głównymi ram podłużnych korpusu nawowego i tworzą z nim jednorodną konstrukcję. Odległość osiowa
między ramami podłużnymi wahała się od ok. 3,90 m do 4,25 m. Odległość osiowa między ramami
poprzecznymi to ok. 5,50 m.
Wszystkie słupy główne osiągały pierwotnie pełną wysokość konstrukcji szkieletowej, łącząc się
u góry z oczepami (ił. 12). Wyniki badań architektonicznych wskazują, że obecna konstrukcja wokół
dolnych fragmentów słupów i podwalin jest wszędzie wtórna. Z zachowanych fragmentów oryginalnych
podwalin wnioskować można jedynie, że leżały one pierwotnie w formie rygla między słupami oraz, że
słupy sięgały nieco głębiej92. Do wiarygodnego odtworzenia rozwiązań konstrukcyjnych poniżej pod-
walin brakuje materialnych śladów93, a jedyną wskazówką jest rekonstrukcja zamieszczona w artykule
92 Ibidem, t. II, przede wszystkim rozdział II.C.2.C.
93 Podczas badań fundamentów nie odnaleziono żadnych śladów dawnej konstrukcji drewnianej poniżej podwalin; por. M. Szczu-
rek, K. Sokołowska, T. Bilska, J. Szczurek, Dokumentation der ingenieurgeologischen und hydrogeologischen Untersuchungen der
Boden- und Wasser-Verhältnisse des Untergrundes in der Umgebung der Friedenskirche in Svi’idnica, Wrocław 1996 [mps].