Museum Narodowe w Krakowie [Hrsg.]: Rozprawy Muzeum Narodowego w Krakowie (N.S. 1.1999)

46

Janusz Wałek

25. Michel Odieuvre, rycina wg
Portretu młodzieńca Rafaela, ok. poł.
w. XVIII, miedzioryt/akwaforta.
Kraków, Muzeum Czartoryskich
(fot. S. Michta)

26. Jan Pieter de Vlamynck, rycina wg
Portretu młodzieńca Rafaela,
poł. w. XIX, miedzioryt/akwaforta.
Kraków, Muzeum Czartoryskich
(fot. S. Michta)

rycinę Wenecjanina Felice Zulianiego82. Z napisu umieszczonego na rycinie de Vla-
myncka dowiadujemy się, że została ona wykonana według obrazu znajdującego
się w posiadaniu Reghelliniego de Schio83 * * * * * * * *, a z napisu na rycinie Zulianiego - że
wykonano ją według obrazu stanowiącego własność NiccolaAntoniellego w We-
necji. Na zakończenie krótkiego przeglądu rycin sporządzonych według Portretu
młodzieńca Rafaela warto jeszcze wymienić dwa piękne i bardzo wierne wobec
oryginału dziewiętnastowieczne staloryty: pierwszy, którego autorem jest Alexis-
Franęois Girard (ił. 27), i drugi, wykonany przezAlphonse’a Franęois (ił. 28).

82 Felice Zuliani zmarł w r. 1834.

83 Zastanawiano się nad możliwością zakupu obrazu Rafaela przez Czartoryskich

nie wprost od rodziny Giustinianich, lecz od Reghelliniego de Schio, osiadłego w Wenecji

kupca i kolekcjonera greckiego pochodzenia, który mógł odkupić dzieło Rafaela już wcze-

śniej od tej rodziny, może wkrótce po r. 1797 (układ w Campodormio przyniósł kres

istnieniu Republiki Weneckiej, przekazanej przez Napoleona Austrii, co spowodowało

popadnięcie w ruinę wielu starych rodów weneckich). Być może wtedy, gdy obraz znajdo-

wał się - przejściowo - w rękach Reghelliniego de Schio, de Vlamynck mógł wykonać

swoją znaną rycinę. Pogląd taki wyrazili m.in. Peyre, o.c., s. 1050, i Mahler, o.c.,

s. 521-525.