Museum Narodowe w Krakowie [Hrsg.]: Rozprawy Muzeum Narodowego w Krakowie (N.S. 7.2014)

Włodzimierz Błocki (1885-1920) 133

stroju i nonszalanckiej faktury zgadza się on z zachowaną wersją olejną. Natomiast Bil-
czewski w stroju chórowym siedzi na fotelu, który wcześniej był zaznaczony na drugim
planie. Paleta obejmuje purpurę, zielenie, błękity, czerwienie i beże, jaśniejsze niż w wersji
olejnej. Rysy duchownego są ledwo zaznaczone, co wskazuje na roboczy charakter stu-
dium. Niestety, nie zachowały się żadne inne dokumenty poza wspomnianym katalogiem,
które wskazywałyby na istnienie więcej niż jednego portretu109. Sam fakt, że Błocki został
poproszony o namalowanie tak ważnego, oficjalnego obrazu wskazuje, że około 1915 trzy-
dziestoletni malarz był ważną personą we lwowskich kręgach artystycznych.
Rok później dzieła artysty pojawiły się aż na czterech wystawach krakowskiego TPSP.
W dniach 6 lutego - 6 marca 1916 r. miała miejsce wystawa dzieł na dochód loterii arty-
stycznej, w lipcu i sierpniu zaś I Wystawa Obrazów i Rzeźb Loterii Artystycznej. Dodatko-
wo w lipcu odbyła się II Wystawa Ogólna. 15 grudnia natomiast otwarto ogólną wystawę
dzieł sztuki, która trwała aż do 28 lutego 1917 r.110 Nazwisko Błockiego pojawiało się
tam wśród takich artystów, jak Alfons Karpiński, Vlastimil Hofmann, Władysław Skoczy-
las, Władysław Ślewiński, Wojciech Weiss czy Jacek Malczewski. Jedynie dwie akwarele
Błockiego mają sygnatury z datą 1916. Obecny na aukcjach Pocałunek (m.in. Rempex)
to wizerunek damy, bardzo podobnej strojem i uczesaniem do modelki z Damy z króli-
kiem, która składa pocałunek na swoim odbiciu w lustrze. Niestety, jakość wykonania nie
jest najwyższych lotów. Inaczej dzieje się w przypadku akwareli Kwiaty i japońska figurka
(zbiory prywatne), namalowanej z dużą biegłością i wyczuciem koloru.
Między 1915 a 1920 rokiem powstał drugi cykl portretów górali, składający się z sied-
miu rysunków (zbiory prywatne)* * 111. Popiersia mężczyzn ukazanych w trzech czwartych
bądź z profilu zostały nakreślone za pomocą kreski, ale dużo słabszej, mniej ekspresyj-
nie i błyskotliwie niż we wcześniejszym cyklu. Konwencja obowiązywała ta sama: twarze
zostały narysowane dokładniej, z większą dbałością o szczegół, stroje zaś zasugerowane
kilkoma liniami, nie zawsze jednak trafnymi. Czasami fizjonomia sprawia wrażenie nie-
dopracowanej, niektóre portrety wydają się po prostu naiwne. Niemniej jednak i w tym
cyklu znajduje się kilka interesujących wizerunków, w szczególności portret mężczyzny
z fajką. Rysunki nie były datowane, a imię portretowanego pojawiło się tylko w przypadku
jednej pracy. Z racji niższych walorów formalnych niż pierwszy cykl ten wydaje mi się
późniejszy112. Traktuję go jako rozrywkę chorego artysty, przerywnik w monotonii zako-
piańskiego pobytu.

109 W zbiorach Lwowskiej Galerii Sztuki znajdują się również następujące dzieła Błockiego: akwarela
Portret arcybiskupa Józefa Bilczewskiego (datowana na 1918, nie jest mi znana), olej Portret Heleny Mirskiej
(1916), pastel Portret Stanisława Zarewicza (1914, sygn.), akwarele: Dziewczyna z fiołkami alpejskimi
(1916), Szkic kobiety stojącej na fotelu, Satyr oraz Kwiaty na stoliku, ołówkowy Szkic z mieszkania
malarza i rysunek piórkiem Barki w przystani; zob. SAP, Uzupełnienia i sprostowania do tomów I-VI, red.
M. Biernacka, Warszawa 2003, s. 29. Dziękuję Recenzentowi za zwrócenie mi uwagi na te prace.
110 Polskie życie artystyczne w latach 1915-1939..., s. 21, 24; http://palac-sztuki.krakow.pl/wystawy/
archiwalne-do- 1982/lata-1915-17/ [ 18.01.2013].
111 List J. Błockiej do H. Dąbczańskiej z Zakopanego z 24 II 1917 (Ossolineum, rkps 12 234/11, s. 73-76)
potwierdza pobyt w Zakopanem.
112 Portrety były sprzedawane po śmierci artysty (w latach 20., niestety, dokładna data nie jest czytelna)
za cenę 10 tys. ówczesnych marek polskich - informacja z nalepek na rysunkach.