Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (11.1967)

6. Przekrój pionowy naczynia z Satricum, z zaznaczeniem prawdopodobnego układu

kraników

Znane nam są jedynie trzy inne zabytki, analogiczne do czary warszawskiej. Jednym z nich
jest kyliks z bucchero, pochodzący z Cerveteri i przechowywany w zbiorach Musees Royaux
d'Art et d'Histoire w Brukseli8, drugim, fragmentarycznie zachowana czara, również z bucchero,
odkryta wraz z resztkami stypy wotywnej w r. 1934 przez G. Jacopi w pobliżu świątyni w Satri-
cum i znajdująca się w Antiąuarium w Latina9. Trzecie naczynie interesującego nas typu jest
przechowywane w magazynach paryskiego Luwru9". Wszystkie trzy naczynia mają wnętrza prze-
dzielone pionowymi ściankami na dwie części, łączące się ze sobą przy pomocy ukrytych we-
wnątrz ścianek kanalików obiegowych. Jednak formy naczyń różnią się nieco od kształtu ky-
liksu z Muzeum Narodowego.

Najbardziej zbliżona do naszego jest czara z Satricum. Niestety, fragmentaryczność jej stanu
zachowania (zachowane są jedynie: stopka, duży fragment ścianek czaszy z brzegiem i uchwytem,
część jednej zewnętrznej rurki, służącej do doprowadzania płynu do ust) odbiera nam możliwość

8 CV A, Bruxelles, Musee du Cinquantenaire. I, IV B, tabl. III, il. 15.

9 C. Jacopi, Kadiskos? SE, XIII, 1943, s. 428 i nast.

9a Nr inw. S 279. Brak kilku fragmentów naczynia. Kształtem zbliża się ono do zabytku warszawskiego.
Również i tutaj kana'ik obiegowy ukryty jest w zgrubieniu ramion. Różnica polega na tym, że wyloty kra-
ników przechodzą w egzemplarzu paryskim poprzez przegradzającą naczynie ściankę.

57