Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie — 11.1967

DOI Heft:
Sztuka starożytna
DOI Artikel:
Dobrowolski, Witold: Etruskie czary bucchero o przedzielonym wnętrzu
DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.19549#0063

DWork-Logo
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
7. Kyliks z Cerveteri, profil i widok z góry

naczynia używanego w takich wypadkach. Chodziłoby o kadiskos, o którym wiemy z innych
źródeł, że był naczyniem służącym podczas wyborów i procesów do przechowywania głosów.
W procesach kryminalnych używano dwu takich urn—jednej dla głosów za uwolnieniem,
drugiej —dla skazujących. W procesach cywilnych było ich więcej.

Specjalna nazwa naczynia usprawiedliwiałaby przypuszczenie, że miało ono jakąś charak-
terystyczną formę. Cechą charakterystyczną kadiskoi, tłumaczącą ich odrębną nazwę, byłoby
przedzielenie wnętrza. Jacopi przypuszcza, że początkowo przy wyborach mogli Grecy używać
jednej wazy z przedzielonym wnętrzem, do której wrzucano by białe i czarne gałki. Z czasem
zaczęto zwyczajowo określać nazwą kadiskos również i inne naczynia służące do tego samego
celu17. Na podstawie tego rozumowania i w oparciu o znaną mu analogię, uczony przepro-
wadził częściową rekonstrukcję naczynia z Satricum, którą opublikował w Studi Etruschi18.
Zamieszczony razem przekrój pionowy naczynia nie uwzględnia prawdopodobnej obecności
wewnętrznych rurek doprowadzających płyn do kanalików obwodowych.

17 Jacopi, jw., s. 431.

18 Jacopi, jw., tabl. XXVII—2. Nasza il. 5 podaje przekrój przez naczynie wykonany przez tego auto-
ra z dodatkiem kraników, które naszym zdaniem były w tym naczyniu podobne do kraników z czary war-
szawskiej.

59
 
Annotationen