Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (15,2.1971)

Janina Obidzińska — Waniewska

ANTONI WINCENTY ROGOZIŃSKI MALARZ WARSZAWSKI

S

^-Jpośród licznych malarzy warszawskich żyjących w 1 pol. XIX w. zasługuje na uwagę
mało znany portrecista Antoni Wincenty Rogoziński. Artysta ten, cieszący się uznaniem u współ-
czesnych, nie doczekał się dotychczas dokładniejszego i szerszego opracowania. Pewien zasób
wiadomości i informacji bibliograficznych o tym malarzu przekazał Z. Batowski1.

Do nie wykorzystanych materiałów dotyczących życia i twórczości Antoniego Rogozińskiego
należy pamiętnik Wiktora Feliksa Szokalskiego2. Ten wybitny i wielce zasłużony uczony, pierw-
szy lekarz okulista w Polsce, był siostrzeńcem naszego malarza. Na tle własnych przeżyć, siedem-
dziesięcioośmioletni autor pamiętników, poświęcił swemu wujowi malarzowi kilka interesujących
wspomnień. Naświetlił środowisko rodzinne i społeczne, w jakim kształtowała się osobowość
przyszłego artysty.

Nasza wiedza o twórczości Antoniego Rogozińskiego oparta dotąd na jednym jego rysunku,
przedstawiającym autoportret, poszerzyła się obecnie o większą ilość prac. Dzięki nieocenionej
inicjatywie Kierownictwa Głównej Biblioteki Lekarskiej w Warszawie, gromadzącej zbiory
muzealne z zakresu medycyny w Polsce, został dnia 15 marca 1962 r. zakupiony interesujący
zespół siedmiu portretów, pochodzących od rodziny Wiktora F. Szokalskiego3. Portrety te
reprezentują obok autoportretu malarza, podobiznę ojca artysty, Wojciecha, brata Seweryna,

1 Z. Batowski, Rogoziński Antoni, [w:] Tieme-Becker, Allgemeines Lexikon der bildenden Kiinstler
von der Antike bis zur Gegenwart. t. XXVIII, Leipzig 1934, s. 519.

2 W. F. S z o k a 1 s k i, Wspomnienia z przeszłości. Z rękopismu wydał i przedmową opatrzył Adam Wrzo-
sek. Bibl. pamiętników, t. I, (1819—1837). [Na karcie tytułowej omyłka (1819—1837) zamiast (1819—1830)],
Wilno 1914; Wydanie drugie t. I, (1819—1830), t. II, (1830—1837), Wilno 1921 dalej cyt. jako S zokalski;
Tenże, Pamiętniki. Wydał i wstępem zaopatrzył dr Romuald Wierzbicki, Arch. hist. i filoz. med., t. II, III,
Poznań 1925, t. IV, V, Poznań 1926, t. VI, Poznań 1927; Tenże, Pamiętniki, Wydał Romuald Wierzbicki,
t- II, cz. 2, t. III, Warszawa 1928.

3 Wiadomość tę zawdzięczam kustoszowi Muzeum Narodowego w Warszawie Janinie Ruszczycównie,
której dziękuję uprzejmie za życzliwe i pouczające uwagi przy pisaniu niniejszego artykułu.

181