13. Antoni Rogoziński, Portret własny, Muzeum Narodowe w Warszawie
Portret ten wykazuje ogromne podobieństwo kompozycji z trzecim autoportretem, wykona-
nym czarną kredką również na papierze (il. 14)127. Tu postać artysty jest ujęta powyżej pasa
w zwrocie 3/4 w prawo z głową odchyloną nieco w lewo. W prawej ręce trzyma on pędzel o wy-
dłużonym, wytwornym kształcie. Ubrany jest w dość obszerny, niewzorzysty szlafrok z szalowym
dużym kołnierzem. Spod szlafroka wygląda biała koszula ze sztywnym kołnierzem. Kołnierz
ten ujmuje końcami od dołu twarz młodego człowieka, lewy różek jest bardziej odchylony na
zewnątrz niż w rysunku o typie miniatury (il. 13). Kołnierz koszuli przewiązuje ciemna chustka,
127 Sztuka warszawska od średniowiecza do połowy XX wieku. Katalog wystawy jubileuszowej zorganizo-
wanej w stulecie powstania Muzeum 1862—1962. Muzeum Narodowe w Warszawie, 1962, cz. 2, poz. 686.
212
Portret ten wykazuje ogromne podobieństwo kompozycji z trzecim autoportretem, wykona-
nym czarną kredką również na papierze (il. 14)127. Tu postać artysty jest ujęta powyżej pasa
w zwrocie 3/4 w prawo z głową odchyloną nieco w lewo. W prawej ręce trzyma on pędzel o wy-
dłużonym, wytwornym kształcie. Ubrany jest w dość obszerny, niewzorzysty szlafrok z szalowym
dużym kołnierzem. Spod szlafroka wygląda biała koszula ze sztywnym kołnierzem. Kołnierz
ten ujmuje końcami od dołu twarz młodego człowieka, lewy różek jest bardziej odchylony na
zewnątrz niż w rysunku o typie miniatury (il. 13). Kołnierz koszuli przewiązuje ciemna chustka,
127 Sztuka warszawska od średniowiecza do połowy XX wieku. Katalog wystawy jubileuszowej zorganizo-
wanej w stulecie powstania Muzeum 1862—1962. Muzeum Narodowe w Warszawie, 1962, cz. 2, poz. 686.
212