14. Antoni Rogoziński, Portret własny, Ossolineum, Biblioteka
której końce tworzą na szyi kokardkę, jedyny element dekoracyjny tego dość skromnego stroju.
Podobieństwo tych dwóch autoportretów dotyczy ujęcia popiersia, głowy, rysów twarzy i ucze-
sania. Prawdopodobnie zachodzi tu niewielka różnica w wieku artysty. Niemniej autoportret
wykonany czarną kredką pokazuje Antoniego Rogozińskiego w wieku nieco może starszym.
Świadczy o tym twarz mizerna o zapadniętych policzkach oraz uczesanie odsłaniające miejsca
łysiejące, z których jedno u lewego boku czoła jest bardziej uwidocznione. Nieco starszy wygląd
artysty mógł być spowodowany nie tylko wiekiem ale i śladami cierpień po przebytej chorobie.
Rysunek ten pochodzący ze zbiorów Pawlikowskich Biblioteki Zakładu Narodowego im. Osso-
lińskich PAN we Wrocławiu różni się od wyżej opisanego autoportretu utrzymanego w typie
miniatury wyłącznie strojem i trzymanym w ręku pędzlem, emblematem malarza.
213
której końce tworzą na szyi kokardkę, jedyny element dekoracyjny tego dość skromnego stroju.
Podobieństwo tych dwóch autoportretów dotyczy ujęcia popiersia, głowy, rysów twarzy i ucze-
sania. Prawdopodobnie zachodzi tu niewielka różnica w wieku artysty. Niemniej autoportret
wykonany czarną kredką pokazuje Antoniego Rogozińskiego w wieku nieco może starszym.
Świadczy o tym twarz mizerna o zapadniętych policzkach oraz uczesanie odsłaniające miejsca
łysiejące, z których jedno u lewego boku czoła jest bardziej uwidocznione. Nieco starszy wygląd
artysty mógł być spowodowany nie tylko wiekiem ale i śladami cierpień po przebytej chorobie.
Rysunek ten pochodzący ze zbiorów Pawlikowskich Biblioteki Zakładu Narodowego im. Osso-
lińskich PAN we Wrocławiu różni się od wyżej opisanego autoportretu utrzymanego w typie
miniatury wyłącznie strojem i trzymanym w ręku pędzlem, emblematem malarza.
213