DOI Artikel:
Drecka, Wanda; Lubomirski, Sebastian: Portrety Sebastiana Lubomirskiego i jego rodziny z XVI i XVII wieku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19558#0111
wqt ашю шитщ i}? U ClC i*. AUgUttt»
V I S N I С EN S I Л
fWf^ Tt-mpli PP. Carmeùtamm DifaheMorum.
S T A N I S L A V S
Cornes m Wifnicz
1 v в о m г & s К U
Terrarum Rufibe Paiatśnus.
Scndomimń : SccpuOçn : Zatoncn. Biaîoccrk : Gty*
botJîen ; Dobczycen.
с л p i t'A ne v s.
Templum 1e s v Chrifto Saluatori,
Patrfce amore,
Contra Ofmanum Turcamm Imperatorem,
Ac Dziambet Geicum Chanum Tartarorum
Kcgni exercirus ad С h oc i m u m Du*.
11. Napis na tablicy z kościoła Karmę- iubhca refelic i ter confe&a,
litów Bosych w Wiśniczu, wg Staro- C0£2VO»
wolski, jw., s. 652
kiewicz Castelanus et ad Chocim Supremus Dux Exercituum Regni Conventus Wisnieensis
Carmelitar Descae Fundator Munis...". Z prawej strony, w tle, na ozdobionej tarczy, herb
Szreniawa. Obszycie czarnego żupana smużką czerwonej wełny tworzy małe zróżnicowanie
kolorystyczne. Delia czarna, jak zwykle podszyta futrem. Wydaje się, że obraz by zyskał, gdyby
został poddany gruntownej konserwacji. Publikują go Zofia Kossakowska-Szanajca i Bożena
Majewska-Maszkowska w swojej monografii o Łańcucie111. Portret ten zdradza typowy pędzel
cechowego malarza lub może jakiegoś braciszka, na co by wskazywała archaiczna banderola,
jak na obrazach religijnych. Inwentarz wiśnicki, spisany w 1661 r.112, powstał w 12 lat po śmierci
Stanisława Lubomirskiego. Wśród 18 obrazów pochodzących z jego spuścizny jest kilka o tema-
tyce religijnej, a reszta rodzajowych, prawdopodobnie pędzla owego malarza, który był na
służbie u wojewody, Mateusza Ingermanna. Wśród konterfektów, które są spisane oddzielnie,
jest jeden Sebastiana i jeden Stanisława, a nie ma żadnego z kobiecych portretów, które mogły
przejść do zbiorów córek. I tak jedna z młodych Lubomirskich, Krystyna, córka Stanisława
111 Kossakowska-Szanajca, Majewska-Maszkowska, jw., s. 58, il. 7.
112 Tomkiewicz, jw., s. 259.
107
V I S N I С EN S I Л
fWf^ Tt-mpli PP. Carmeùtamm DifaheMorum.
S T A N I S L A V S
Cornes m Wifnicz
1 v в о m г & s К U
Terrarum Rufibe Paiatśnus.
Scndomimń : SccpuOçn : Zatoncn. Biaîoccrk : Gty*
botJîen ; Dobczycen.
с л p i t'A ne v s.
Templum 1e s v Chrifto Saluatori,
Patrfce amore,
Contra Ofmanum Turcamm Imperatorem,
Ac Dziambet Geicum Chanum Tartarorum
Kcgni exercirus ad С h oc i m u m Du*.
11. Napis na tablicy z kościoła Karmę- iubhca refelic i ter confe&a,
litów Bosych w Wiśniczu, wg Staro- C0£2VO»
wolski, jw., s. 652
kiewicz Castelanus et ad Chocim Supremus Dux Exercituum Regni Conventus Wisnieensis
Carmelitar Descae Fundator Munis...". Z prawej strony, w tle, na ozdobionej tarczy, herb
Szreniawa. Obszycie czarnego żupana smużką czerwonej wełny tworzy małe zróżnicowanie
kolorystyczne. Delia czarna, jak zwykle podszyta futrem. Wydaje się, że obraz by zyskał, gdyby
został poddany gruntownej konserwacji. Publikują go Zofia Kossakowska-Szanajca i Bożena
Majewska-Maszkowska w swojej monografii o Łańcucie111. Portret ten zdradza typowy pędzel
cechowego malarza lub może jakiegoś braciszka, na co by wskazywała archaiczna banderola,
jak na obrazach religijnych. Inwentarz wiśnicki, spisany w 1661 r.112, powstał w 12 lat po śmierci
Stanisława Lubomirskiego. Wśród 18 obrazów pochodzących z jego spuścizny jest kilka o tema-
tyce religijnej, a reszta rodzajowych, prawdopodobnie pędzla owego malarza, który był na
służbie u wojewody, Mateusza Ingermanna. Wśród konterfektów, które są spisane oddzielnie,
jest jeden Sebastiana i jeden Stanisława, a nie ma żadnego z kobiecych portretów, które mogły
przejść do zbiorów córek. I tak jedna z młodych Lubomirskich, Krystyna, córka Stanisława
111 Kossakowska-Szanajca, Majewska-Maszkowska, jw., s. 58, il. 7.
112 Tomkiewicz, jw., s. 259.
107