25. Jean Petitot (?), Ludwika Maria Gonzaga,
Londyn, Victoria and Albert Muséum
26. Jean Petitot, Ludwika Maria Gonzaga,
Londyn, Victoria and Albert Muséum
narzuciła jeszcze gronostajowy płaszcz. Dzięki licznym kopiom i rycinom (il. 24)55 oficjalny
ten wizerunek rozpowszechnił się szeroko po Europie56.
Inne znane podobizny Ludwiki Marii z tego okresu to miniatury. Dwie znajdują się w zbio-
rach Victoria and Albert Muséum w Londynie, jedna w Luwrze. Pierwsza (il. 25)57 ukazuje
królowę w półpostaci na neutralnym, brunatnym tle, zwróconą w 3/4 w prawo. Na ciemno-
blond włosach upiętych w kok widoczna jest niewielka złota korona. Suknia o staniku z białej
mory i obszernych szafirowych rękawach jest wykończona wzdłuż ramion szlakiem z pereł i dro-
gich kamieni. Na plecach widoczny fragment purpurowego płaszcza podbitego gronostajami,
w lewej ręce srebrzyste jabłko królewskie ze złotym krzyżykiem. Na rewersie miniatury — anioł.
55 Malował Juste Sève, nr inw. MNW 96045.
56 Sama uroczystość zaślubin (5 XI 1645), w której króla polskiego zastępował wojewoda poznański Krzysztof
Opaliński, została przedstawiona na niezbyt udanej rycinie, na której Ludwika Maria zupełnie nie jest do siebie
podobna. Rycinę tę reprodukuje Z. Libiszowska, Żona dwóch Wazów. Warszawa 1963, s. 8/9.
57 Nr inw. 667—1882, wym. 35 x 28 mm. Za wskazanie mi tej miniatury, jak również za udostępnienie foto-
grafii składam gorące podziękowanie p. kustosz Janinie Ruszczycównie. Opis kolorystyczny zawdzięczam p. mgr
Annie Gradowskiej, której na tym miejscu również serdecznie dziękuję.
196
Londyn, Victoria and Albert Muséum
26. Jean Petitot, Ludwika Maria Gonzaga,
Londyn, Victoria and Albert Muséum
narzuciła jeszcze gronostajowy płaszcz. Dzięki licznym kopiom i rycinom (il. 24)55 oficjalny
ten wizerunek rozpowszechnił się szeroko po Europie56.
Inne znane podobizny Ludwiki Marii z tego okresu to miniatury. Dwie znajdują się w zbio-
rach Victoria and Albert Muséum w Londynie, jedna w Luwrze. Pierwsza (il. 25)57 ukazuje
królowę w półpostaci na neutralnym, brunatnym tle, zwróconą w 3/4 w prawo. Na ciemno-
blond włosach upiętych w kok widoczna jest niewielka złota korona. Suknia o staniku z białej
mory i obszernych szafirowych rękawach jest wykończona wzdłuż ramion szlakiem z pereł i dro-
gich kamieni. Na plecach widoczny fragment purpurowego płaszcza podbitego gronostajami,
w lewej ręce srebrzyste jabłko królewskie ze złotym krzyżykiem. Na rewersie miniatury — anioł.
55 Malował Juste Sève, nr inw. MNW 96045.
56 Sama uroczystość zaślubin (5 XI 1645), w której króla polskiego zastępował wojewoda poznański Krzysztof
Opaliński, została przedstawiona na niezbyt udanej rycinie, na której Ludwika Maria zupełnie nie jest do siebie
podobna. Rycinę tę reprodukuje Z. Libiszowska, Żona dwóch Wazów. Warszawa 1963, s. 8/9.
57 Nr inw. 667—1882, wym. 35 x 28 mm. Za wskazanie mi tej miniatury, jak również za udostępnienie foto-
grafii składam gorące podziękowanie p. kustosz Janinie Ruszczycównie. Opis kolorystyczny zawdzięczam p. mgr
Annie Gradowskiej, której na tym miejscu również serdecznie dziękuję.
196