DOI Heft:
Sztuka starożytna
DOI Artikel:Rodziewicz, Elżbieta: Greckie wyroby z kości słoniowej okresu klasycznego
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19580#0071
3. Dłoń. Fragment posągu chryzelefantynowego z Delf. Ok. 570 r.p.n.e. Wg
G. M. A. Richter, The Sculpture and Sculptors, jw., il. 432
znane przykłady z Nimrud małych reliefów i statuetek z kości słoniowej, okładanych płytkami
ze złota. Przechodzi następnie do wyliczania znanych z przekazów literackich greckich i rzyms-
kich posągów chryzelefantynowych nie podkreślając zasadniczych różnic zachodzących w obu
tych krajach w ramach omawianej techniki21. Tak więc zarówno sporne kwestie technologiczne,
jak i baza surowcowa, sprawy transportu, organizacji artystów pracujących w kości słoniowej,
koszty gotowych wyrobów, krąg ich odbiorców, jak również wiele innych kwestii łączących się
z tą problematyką, np. import gotowych wytworów z Grecji do innych krajów, nie zostały do-
tychczas wyczerpująco opracowane.
Wszystkie duże zespoły zabytków z kości słoniowej odkryte w Grecji Właściwej, Jonii i na
wyspach Morza Egejskiego, odnoszące się prawie wyłącznie do okresu egejskiego i archaicznego,
zostały opublikowane mniej lub bardziej dokładnie w raportach wykopaliskowych. Niezwykle
cennego odkrycia archaicznych fragmentów rzeźb z kości słoniowej dokonano w trzydziestych
latach bieżącego stulecia w Delfach22. Prof. Amandry określił te fragmenty jako części dużych
21 C. Al b i zza t i, Crisoelefantina. [w:] Enciclopedia dell'Arte Antica. t. II, Roma 1959, s. 939—941.
22 P. Amandry, Rapport préliminaire sur les statues chryzéléphantines de Delphes. BCH, LXIII, 1939,
s. 104 i nast.
5*
67
G. M. A. Richter, The Sculpture and Sculptors, jw., il. 432
znane przykłady z Nimrud małych reliefów i statuetek z kości słoniowej, okładanych płytkami
ze złota. Przechodzi następnie do wyliczania znanych z przekazów literackich greckich i rzyms-
kich posągów chryzelefantynowych nie podkreślając zasadniczych różnic zachodzących w obu
tych krajach w ramach omawianej techniki21. Tak więc zarówno sporne kwestie technologiczne,
jak i baza surowcowa, sprawy transportu, organizacji artystów pracujących w kości słoniowej,
koszty gotowych wyrobów, krąg ich odbiorców, jak również wiele innych kwestii łączących się
z tą problematyką, np. import gotowych wytworów z Grecji do innych krajów, nie zostały do-
tychczas wyczerpująco opracowane.
Wszystkie duże zespoły zabytków z kości słoniowej odkryte w Grecji Właściwej, Jonii i na
wyspach Morza Egejskiego, odnoszące się prawie wyłącznie do okresu egejskiego i archaicznego,
zostały opublikowane mniej lub bardziej dokładnie w raportach wykopaliskowych. Niezwykle
cennego odkrycia archaicznych fragmentów rzeźb z kości słoniowej dokonano w trzydziestych
latach bieżącego stulecia w Delfach22. Prof. Amandry określił te fragmenty jako części dużych
21 C. Al b i zza t i, Crisoelefantina. [w:] Enciclopedia dell'Arte Antica. t. II, Roma 1959, s. 939—941.
22 P. Amandry, Rapport préliminaire sur les statues chryzéléphantines de Delphes. BCH, LXIII, 1939,
s. 104 i nast.
5*
67