Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (18.1974)

5. Głowa Ateny. Poł. V w.p.n.e. Wys. 14,2 cm. Watykan. Wg С. A 1 b i z z a t i,

Two Ivory Fragments, jw., il. 8

czalnych przy posągach akrolitowych mogły być stosowane główki z kości. Różnica między
figurą drewnianą z dorobioną z kości zwykłej czy słoniowej głową a akrolitem jest tylko natury
czysto technicznej, ponieważ w jednym wypadku głowy i ewentualnie kończyny wykonane były
z kości, w drugim natomiast w kamieniu. Tors w obu wypadkach pozostawał tradycyjnie drew-
niany.

O samej technice chryzelefantynowej, tak szeroko stosowanej w Grecji, mamy bardzo mało
wiadomości. Opierają się one głównie na nielicznych wzmiankach u pisarzy rzymskich, spośród
których Lukian poświęcił temu zagadnieniu stosunkowo najwięcej miejsca. Ze źródeł pisanych
wynika, że wnętrza kolosalnych figur chryzelefantynowych były puste. Rzeźbiarz mając już wy-

71