DOI Heft:
Sztuka starożytna
DOI Artikel:Polaczek-Zdanowicz, Krystyna: Figurki orantek koptyjskich pochodzące z polsko-francuskich wykopalisk w Edfu
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19580#0209
23. Kat. nr 19
24. Kat. nr 20
25. Kat. nr 20
19. Nr inw. 140970 MN (il. 23)
Edfu VI—VII w. n.e.
Glina wypalana, żólto-szara, pokryta kremową angobą. Wys. 0,035 m., szer. 0,030 m.
Głowa figurki orantki z uszkodzoną prawą stroną twarzy.
Por. nr kat. 17 i 18.
Z lewej strony głowy widoczna jest dziurka do zaczepienia kolczyka. Zachowane ślady czerwonej farby.
Publikacje: Michałowski, Tell Edfou 1939, jw., s. 216, nr 407, tabl. XXVII, nr 40.
Brak analogii.
20. Nr inw. 140933 MN (il. 24 i 25)
Edfu VI—VII w. n.e.
Glina wypalana, różowa, ślady białej angoby. Wys. 0,060 m., szer. 0,053 m., gr. 0,034 m.
Głowa figurki orantki.
Okrągła broda, wymodelowane usta, wydatny nos, połączony z łukami brwi oraz duże i okrągłe oczy. Na
czole figurki jest okrągła tarcza, a wokół głowy promieniste pasma włosów. Na głowie jest owalny nimb,
na nim widoczny sznurek z koralików, a poniżej, nad włosami, szereg wymodelowanych kółek. Po obu stro-
nach głowy znajdują się dziurki do zawieszania kolczyków. Na szczycie nimbu, nad czołem, jest ślad zagłę-
bienia. W uszach są kolczyki malowane ciemnoszarą farbą. Z tyłu głowy jest wyryty bardzo schematyczny
ornament w postaci gałązki palmy daktylowej.
Publikacje: Michałowski, Tell Edfou 1939, jw., s. 216, nr 405, tabl. XXVII, nr 38.
Analogie: Late Egyptian and coptic art, jw., tabl. 35; Weber, jw., tabl. 23, il. 236.
205
24. Kat. nr 20
25. Kat. nr 20
19. Nr inw. 140970 MN (il. 23)
Edfu VI—VII w. n.e.
Glina wypalana, żólto-szara, pokryta kremową angobą. Wys. 0,035 m., szer. 0,030 m.
Głowa figurki orantki z uszkodzoną prawą stroną twarzy.
Por. nr kat. 17 i 18.
Z lewej strony głowy widoczna jest dziurka do zaczepienia kolczyka. Zachowane ślady czerwonej farby.
Publikacje: Michałowski, Tell Edfou 1939, jw., s. 216, nr 407, tabl. XXVII, nr 40.
Brak analogii.
20. Nr inw. 140933 MN (il. 24 i 25)
Edfu VI—VII w. n.e.
Glina wypalana, różowa, ślady białej angoby. Wys. 0,060 m., szer. 0,053 m., gr. 0,034 m.
Głowa figurki orantki.
Okrągła broda, wymodelowane usta, wydatny nos, połączony z łukami brwi oraz duże i okrągłe oczy. Na
czole figurki jest okrągła tarcza, a wokół głowy promieniste pasma włosów. Na głowie jest owalny nimb,
na nim widoczny sznurek z koralików, a poniżej, nad włosami, szereg wymodelowanych kółek. Po obu stro-
nach głowy znajdują się dziurki do zawieszania kolczyków. Na szczycie nimbu, nad czołem, jest ślad zagłę-
bienia. W uszach są kolczyki malowane ciemnoszarą farbą. Z tyłu głowy jest wyryty bardzo schematyczny
ornament w postaci gałązki palmy daktylowej.
Publikacje: Michałowski, Tell Edfou 1939, jw., s. 216, nr 405, tabl. XXVII, nr 38.
Analogie: Late Egyptian and coptic art, jw., tabl. 35; Weber, jw., tabl. 23, il. 236.
205