Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (20.1976)

szowa, delegat min. kultury i sztuki A. Rafałowski, dyr. dep. plastyki, delegat min. odbudowy kraju inż. K. Lier
i inż. T. Ptaszycki, delegat prez. miasta H. Ładosz-Smuga, szef resortu Kultury Oświaty i Propagandy, delegat
Zw. Zaw. Polskich Artystów Plastyków art. malarz H. Polański i del. Muzeum Narodowego — M. Rogoyska.

Zofia Petrow

WYSTAWY

LATA WOJNY W OBRAZACH I RYSUNKACH, WARSZAWA 1945 ROKU W OBRA-
ZACH FOTOGRAFICZNYCH JANA BUŁHAKA, ZBRODNIE NIEMIECKIE W POL-
SCE, WARSZAWA 1945 ROKU W RYSUNKACH TADEUSZA KULISIEWICZA

Głosy prasy

Poza wystawą „Warszawa Oskarża” i „Ruiny Warszawy”, w salach Muzeum Narodowego gościły także inne
wystawy o tej samej tematyce.

W dniu 19 listopada 1945 r. została otwarta wystawa pt. „Lata wojny w obrazach i rysunkach”.

O wystawie tej donosi prasa: „Wolność” nr 267 z dn. 14 XI45 r. „Dziennik Bałtycki” nr 179 z dn. 16 XI45 r.,
„Rzeczpospolita” nr 314 z dn. 18 XI 45 r„ „Dziennik Ludowy” nr 84 z dn. 20 XI 45 „Rzeczpospolita” nr 316
z dn. 20X145 r„ „Trybuna Robotnicza” nr 269 z dn. 21 XI 45 r., „Kurier Codzienny” nr 137 z dn. 21 XI45
„Głos Ludu” nr 311 z dn. 22 XI 45 r., „Głos Wielkopolski” nr 268 z dn. 23 XI45 r., „Dziennik Zachodni” nr 280
z dn. 23 XI45 „Wolność” nr 279 z dn. 28 XI45 r., „Dziennik Polski” nr 295 z dn. 29 XI45 r., „Pionier” nr 84
z dn. 2 XII45 r., „Rzeczypospolita” nr 9 z dn. 9 I 46 r., „Głos Ludu” nr 14 z dn. 14 I 46 r. „Gazeta Ludowa”
nr 21 z dn. 21 146 r.

s

W numerze 316 „Rzeczypospolitej” z 20 listopada 1945 r. czytamy:

Wczoraj Minister Kultury i Sztuki ob. Kowalski dokonał otwarcia wystawy „Lata wojny w obrazach i rysun-
kach” w Muzeum Narodowym w Warszawie. Wystawa ta zorganizowana została z okazji pierwszego Kongresu
Związków Zawodowych z inicjatywy Departamentu Plastyki przy Ministerstwie Kultury i Sztuki przez Biuro Kon-
gresu, Dyrekcję Muzeum Narodowego i Związek Zawodowy Artystów Plastyków.

W wystawie bierze udział 50-ciu plastyków z Warszawy, Lublina, Łodzi i Poznania. Złożyły się na nią prace
wykonane w czasie wojny i w okresie powojennym.

We wstępie do katalogu zostały nakreślone intencje, jakie kierowały organizatorami, oraz cel tej wystawy.
„W wyborze eksponatów kierowano się tematem, biorąc wyłącznie pod uwagę prace związane z martyrologią Polski
w okresie okupacji niemieckiej. Wiele prac zostało wykonanych w obozach koncentracyjnych i więzieniach. Masowe
egzekucje, makabryczne sceny więzieni i obozów, zgliszcza domów, wisząc obok siebie, stanowią przerażającą syn-
tezę zbrodni niemieckich”.

Wychodząc z tych założeń, wystawa ta posiada określony charakter o dosyć dużej tematycznej jednolitości
przy wielkiej rozpiętości poziomów. Na wystawy tego rodzaju muszą — rzecz jasna — składać się prace o wspól-
nych zagadnieniach i dużym stopniu pokrewności tematyki. Znamienna więc jest przeważająca ilość rysunków
w stosunku do prac olejnych. Przyczyną tego jest fakt, że wiele z nich ma charakter notatek.

Wiele miejsca na wystawie zajmują prace poświęcone zniszczeniom Warszawy . Jaki jest jednak zasadniczy ton
wystawy, jej linia?

664