Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (31.1987)

i

8. J. P. Norblin, Grota Sybilli w Arkadii, po 1789, Muzeum Narodowe w Krakowie, Oddział Czarto-
ryskich, Album widoków Arkadii inw. 378

chodnim, co przy umiejętnej manipulacji ekranami zieleni, pozwalało —jak opowiada w swoim
przewodniku po Arkadii Helena Radziwiłłowa — na skierowanie zwiedzającego bez wglądu we
wnętrze ogrodu bezpośrednio pod czeluść Groty. Z wnętrza Groty zwiedzający wyłaniał się na
szczycie wzgórza u stóp Domku Gotyckiego skąd roztaczał się przed nim panoramiczny widok
na całe wnętrze ogrodu (il. 7). Rozległa perspektywa odsłaniała wszystkie ważniejsze budowle
Arkadii — Świątynię Diany i Namiot Rycerza, Akwedukt, Przybytek Arcykapłana, Dom Mur-
grabiego i Łuk Kamienny. Zejście ostrołukową galerią od strony Domku Gotyckiego w dół,
gubiło tą bogatą panoramę ogrodu, aby ukazać ją za chwilę ponownie, ale w perspektywie ujętej
spod Łuku Kamiennego. Budowle starego ogrodu były stłoczone na niewielkim obszarze, lecz
księżna oprowadzając tak kierowała gośćmi, aby odnosili wrażenie dużych odległości13. Poetycki

13 Dembowski, jw., s. 146.

106