Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie — 31.1987

DOI Heft:
Część pierwsza
DOI Artikel:
Kehl, Jerzy; Romanowicz, Aldona; Wodzińska, Maria; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Rozwój naukowego aspektu działań konserwatorskich w dziejach Muzeum Narodowego w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.19634#0181

DWork-Logo
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Narodowego w Warszawie stanowiące załącznik do niniejszego artykułu, zostały rozesłane
do innych muzeów w kraju. Możliwość rozwiązania wielu problemów związanych z koniecznością
wykonania badań, wzbudziła szerokie zainteresowanie, w wyniku czego napłynęło już wiele
zgłoszeń z Warszawy, a nawet z całej Polski.

Po przezwyciężeniu podstawowych problemów obecnej Pracowni Ekologii Zabytków i Metod
Konserwatorskich dotyczących jej sytuacji lokalowej, oraz zaopatrzenia w sprzęt i odczynniki,
zaistnieje potrzeba rozszerzenia etatowego dotychczas działającego zespołu, aby placówka mogła
sprostać postawionym sobie zadaniom o ogromnym znaczeniu dla rozwoju muzealnictwa w Pol-
sce.

Podsumowując krótki rys historyczny rozwoju służb konserwatorskich w Muzeum Naro-
dowym należy podkreślić, że istotnym czynnikiem rozwoju było nie tylko powstanie szeregu
nowych i lepiej wyposażonych pracowni, zwiększenie wyspecjalizowanej kadry pracowników48,
rozszerzenie i udoskonalenie metod badawczych, oraz metod konserwowania i dokumentowania,
ale rozwój ten polega przede wszystkim na ogólnym wzroście świadomości zawodowej, na środo-
wiskowym ukształtowaniu się zasad etyki konserwatorskiej, oraz na sposobie rozumienia i kom-
pleksowego traktowania problemów związanych z konserwacją i ochroną zbiorów. Przeniesienie
punktu ciężkości na zagadnienia profilaktyki ma na celu wykorzystanie wszystkich możliwości
jakie daje współczesna wiedza i technika, aby zapobiegać niszczącemu działaniu czasu i ogra-
niczać do minimum potrzebę doraźnej interwencji konserwatorskiej. Mimo bowiem rzeczywistych
osiągnięć w dziedzinie konserwacji, żaden zabieg ingerujący w wewnętrzną strukturę dzieła
sztuki nie jest obojętny dla przetrwania jego pierwotnej substancji materialnej i ideowej.

48 Stan zatrudnienia w Dziale Konserwacji Muzeum Narodowego w Warszawie w czerwcu 1986 г.:
Pracownicy z wyższym wykształceniem specjalistycznym, z tytułem magistrów, konserwatorzy: Maria Cheł-
kowska, Jerzy Kozłowski, Barbara"Lewandowska, Lidia Markiewicz, Dorota Niesiołowska, Ewa Parandowska
Joanna Prosnakowa, Magdalena Rojkowska, Aldona Romano wieżowa, Zofia Wąsowska, Maria Sędzimir,
Maria Wodzińska, Blandyna Wójcik. Adiunkci konserwatora: Wanda Głowacka, Henryk Morawski. Asys-
tenci konserwatora: Ewa Kosowska, Piotr Lisowski, Dorota Nowak, Andrzej Radomski, Waldemar Ranisze-
wski. Pracownicy po absolutorium z Wydziału Konserwacji ASP w Warszawie, wykonujący prace dyplomowe
w ramach etatu laboranta: Agnieszka Czubak, Jolanta Meder, Roman Orłowski, Andrzej Ornoch. Specjaliści
innych dziedzin nauki, zatrudnieni w Dziale Konserwacji : mgr Zbigniew Godziejewski — archeolog, mgr Maria
Cetnarska, mgr Andrzej Gajewski, dr Jerzy Kehl, mgr Barbara Rokitnicka — chemicy, mgr Daria Kaszyńska,
mgr Iwona Pannenko — mikrobiolodzy, mgr Eugeniusz Bogucki, mgr Adam Skwarek — technolodzy drewna,
mgr Aneta Barańska — historyk sztuki, mgr Jadwiga Katarzyna Kwiecińska — polonista, mgr Teresa Słot-
wińska, mgr Halina Tworkowska — plastyczki.^Renowatorzy—-pracownicy z wieloletnim stażem konserwa-
torskim: Izabela Antos, Jerzy Bartosiak, Leszek Dwornik, Irena Filipek, Jan Grajkowski, Bogusław Janczak,
Jolanta Kazimierczak, Jadwiga Luk, Stefan Miszczak, Hanna Moczorodyńska, Irena Owsianko, Marian
Spychalski, Ewa Szczęsna, Marzena Szymańska, Kazimierz Toczyski, Krystyna Wachalik. Pracownicy pomoc-
niczy: Agnieszka Cypel, Barbara Dąbrowa, Witold Grochowski, Ewa Paduszyńska, Hanna Rejniak, mgr
Paweł Tiunin, Andrzej Zubek.

12 Rocznik Muz. Nar. t. XXXI

177
 
Annotationen