Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (31.1987)

4. Czoło fortecy asyryjskiej widziane od północy

i Glei'eh leżące na wschód od niego. Ponadto należy wymienić ufortyfikowane punkty obserwa-
cyjne, jak np. wzgórze Jemnijeh lub Tell Abu Thor leżące na wschodnim brzegu rzeki. Część
z tych stanowisk jest już wymieniana w kronikach królów asyryjskich w IX w. p.n.e.10. Niektóre
wymienione w przekazach nazwy przetrwały w niezmienionej formie po dzień dzisiejszy, m.in.
Ana i Telbis. Asyryjskiej nazwy Bidżanu, jak dotąd, nie znamy.
Warstwa partyjska

Po mniej więcej sześciu wiekach opuszczenia wyspa została ponownie zasiedlona w okresie
partyjskim. Kamienne murki fundamentów konstrukcji partyjskich zostały znalezione we wszyst-
kich głównych wykopach. Jednakże odtworzenie planu zabudowy twierdzy z tego okresu okazało
się niemożliwe ponieważ konstrukcje partyjskie są przysłonięte późniejszymi, rzymskimi kon-

10 Patrz przypis 2.

206