Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (31.1987)

5. Przystań asyryjska przy południowo-wschodnim narożniku fortecy; widok od wschodu

strukcjami, które co prawda częściowo powielają plan zabudowy partyjskiej, ale w dużym
stopniu wprowadzają własne podziały. Tam, gdzie konstrukcje partyjskie były stosunkowo
dobrze czytelne, tworzyły one ciągi niedużych prostokątnych pomieszczeń, które mogły mieć
charakter mieszkalny jak i magazynowy.

Do warstwy partyjskiej należy również pięć grobów wkopanych w warstwę asyryjską11.
Cztery z nich są grobami „ceramicznymi", natomiast jeden jest konstrukcją kamienną. Groby
„ceramiczne" składały się z dużego naczynia zasobowego, przeciętego wzdłuż osi na dwie części.
W jednej połówce były złożone zwłoki, natomiast druga tworzyła pokrywę grobu. Wyposażenie
towarzyszące tym grobom było bardzo ubogie i w każdym przypadku inne: naczynie zasobowe
przykryte czarką, małe naczynie z kulistym dnem czy też brązowa bransoletka dziecięca. Na-

11 Patrz również: A. Re i che, Excavations on Bijan Isłand. The Graves. ET XV (w druku).

207