Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (31.1987)

6. Kamienny grób partyjski w wykopie E

czynią zasobowe zawierały pierwotnie prawdopodobnie pożywienie dla zmarłego. Szkielety
leżały na lewym boku z podgiętymi nogami, jednakże za każdym razem były inaczej orientowane.
Pod względem konstrukcyjnym wyróżnia się grób nr 4, odsłonięty w wykopie E. Jest to jedno-
komorowa, podziemna konstrukcja kamienna, której ściany i podłoga są pokryte 1,5—2 cm
grubą warstwą tynku wapiennego. Grób jest położony wzdłuż osi północ — południe z wejściem
od południa. Północna część grobu była przykryta dużą płytą wapienną o wadze około 1,5 t.,
południowa natomiast — małymi płytami kamiennymi spojonymi zaprawą wapienną. Wejście
zamykał duży, płaski kamień. Na podłodze grobu leżały szkielety dwóch osób. Jeden leżał
w nieładzie, jakby zgarnięty, w północnej części grobu, drugi szkielet był ułożony na lewym boku,
miał podgięte nogi i głowę skierowaną na południe z twarzą zwróconą na zachód. Również
w tym grobie wyposażenie było ubogie i składało się z jednego naczynia zasobowego, konicznej
czarki i żelaznej „łyżki".

Znalezione w grobach naczynia zasobowe i bransoletka dziecięca mają analogie w podobnych

208