DOI issue:
Część druga
DOI article:Lipińska, Jadwiga; Muzeum Narodowe w Warszawie [Contr.]; Musée du Louvre [Contr.]: Egipska stela grobowa z Luwru w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.19634#0227
Jadwiga Lipińska
EGIPSKA STELA GROBOWA Z LUWRU W ZBIORACH
MUZEUM NARODOWEGO W WARSZAWIE
szawie wzbogacona została о wielki zespół cennych zabytków, przekazanych w depozyt przez
Muzeum Luwru1. Wśród wchodzących w ten zespół zabytków sztuki i kultury starożytnego
Egiptu znajduje się drewniana stela grobowa z pięknie zachowaną polichromią, datowana w kata-
logu na Okres Późny2 (il. 1).
Wyboru obiektów otrzymanych z Luwru dokonali uprzednio K. Michałowski i M. L. Bern-
hard, nie mogąc wówczas absolutnie przewidzieć, jak dalece omawiana tu stela zwiąże się z pro-
blematyką badań terenowych Polskiej Stacji Archeologii Śródziemnomorskiej w Kairze, prowa-
dzonych w Deir el-Bahari w Górnym Egipcie od roku 1961.
Stela nr inw. 143342 MN (= Louvre 9047) stanowi prostokątną płytę (wys. 38,5 cm, szer.
26,7 cm), złączoną z trzech deseczek, mającą zaokrąglony wierzchołek, o licu pokrytym stiukiem
i ozdobionym barwną kompozycją i tekstem hieroglificznym umieszczonym w 8 poziomych
pasach. Zabytek, wg typologii P. Munro, należy do grupy quasi-trójskładnikowych (pole tekstu,
pole przedstawienia i pole w zaokrąglonym wierzchołku, zawierające wyobrażenie uskrzydlonego
dysku słonecznego), a dekoracja figuralna odpowiada podgrupie stel antytetyczno-symetrycz-
nych3. Wszystkie trzy pola objęte są wspólnym obramowaniem z ornamentu geometrycznego,
składającego się z wydłużonych prostokątów pomalowanych na czerwono, żółto, zielono i błę-
kitno, rozdzielonych od siebie trzema wąskimi paskami, z których zewnętrzne są białe, wewnętrzny
zaś czarny.
1 M. L. Bernhard, (wstęp K. Michałowskiego), Sztuka starożytna z Muzeum Luwru, Muzeum
Narodowe w Warszawie, Galeria Sztuki Starożytnej. Warszawa 1960.
2 Jw., s. 34, nr 47.
3 P. Munro, Die spâtàgyptischen Totenstelen. Aegyptologische Forschungen, z. 25, Gliickstadt 1973,
s. 31.
223
EGIPSKA STELA GROBOWA Z LUWRU W ZBIORACH
MUZEUM NARODOWEGO W WARSZAWIE
szawie wzbogacona została о wielki zespół cennych zabytków, przekazanych w depozyt przez
Muzeum Luwru1. Wśród wchodzących w ten zespół zabytków sztuki i kultury starożytnego
Egiptu znajduje się drewniana stela grobowa z pięknie zachowaną polichromią, datowana w kata-
logu na Okres Późny2 (il. 1).
Wyboru obiektów otrzymanych z Luwru dokonali uprzednio K. Michałowski i M. L. Bern-
hard, nie mogąc wówczas absolutnie przewidzieć, jak dalece omawiana tu stela zwiąże się z pro-
blematyką badań terenowych Polskiej Stacji Archeologii Śródziemnomorskiej w Kairze, prowa-
dzonych w Deir el-Bahari w Górnym Egipcie od roku 1961.
Stela nr inw. 143342 MN (= Louvre 9047) stanowi prostokątną płytę (wys. 38,5 cm, szer.
26,7 cm), złączoną z trzech deseczek, mającą zaokrąglony wierzchołek, o licu pokrytym stiukiem
i ozdobionym barwną kompozycją i tekstem hieroglificznym umieszczonym w 8 poziomych
pasach. Zabytek, wg typologii P. Munro, należy do grupy quasi-trójskładnikowych (pole tekstu,
pole przedstawienia i pole w zaokrąglonym wierzchołku, zawierające wyobrażenie uskrzydlonego
dysku słonecznego), a dekoracja figuralna odpowiada podgrupie stel antytetyczno-symetrycz-
nych3. Wszystkie trzy pola objęte są wspólnym obramowaniem z ornamentu geometrycznego,
składającego się z wydłużonych prostokątów pomalowanych na czerwono, żółto, zielono i błę-
kitno, rozdzielonych od siebie trzema wąskimi paskami, z których zewnętrzne są białe, wewnętrzny
zaś czarny.
1 M. L. Bernhard, (wstęp K. Michałowskiego), Sztuka starożytna z Muzeum Luwru, Muzeum
Narodowe w Warszawie, Galeria Sztuki Starożytnej. Warszawa 1960.
2 Jw., s. 34, nr 47.
3 P. Munro, Die spâtàgyptischen Totenstelen. Aegyptologische Forschungen, z. 25, Gliickstadt 1973,
s. 31.
223