Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (31.1987)

17. Konstanty Aleksandrowicz, Ur-
szula z Zamoyskich Mniszchowa
(kopia z M. Bacciarellego), 1783
(kat. 25)

na ciemniejszym tle czworobocznym i zwrócone w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną
na wprost; jasnobrązowy kontusik obramiony futrem i ozdobiony srebrnymi szamerunkami
odsłania suknię w kolorze oliwkowym. Na odwrocie płótna sygnatura: „Constantinus Alexan-
drowicz pinxit / 1784". Postaci sportretowanej nie udało się zidentyfikować, choć ogólny wyraz
tego dość banalnie odtworzonego malowidła nosi cechy typowe dla portretów kobiecych Baccia-
rellego. Nie wykluczone, że jest to kopia z nieznanego portretu Bacciarellego, na co mogą
wskazywać intensywne prace Aleksandrowicza nad kopiowaniem w tym czasie innych portretów
mistrza. W tym roku sygnowane są bowiem dwa wizerunki Kazimierza Poniatowskiego, kopio-
wane ze znanego portretu podkomorzego pędzla Marcelego Bacciarellego (kat. 27 i 28).
W 1786 roku datowany jest portret Stanisława Augusta Poniatowskiego (kat. 29), który jest

418