DOI Heft:
Część druga
DOI Artikel:Piwkowski, Włodzimierz; Aleksandrowicz, Konstanty [Ill.]: Konstanty Aleksandrowicz: warszawski malarz-portrecista z ostatniej ćwierci XVIII wieku
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19634#0434
26. Konstanty Aleksandrowicz, Prałat
z orderem Orła Białego, 1788 (kat. 35)
leży więc sądzić, że warszawski portret Karola Sariusza Gomolińskiego jest kopią wykonaną ze
starszego portretu, który musiał powstać po 1773 roku, kiedy podkomorzy łęczycki otrzy-
mał order św. Stanisława. W kościele przyklasztornym oo Bernardynów w Łęczycy znajduje
się drewniane epitafium z prawie identycznym portretem Karola Gomolińskiego (kat. 34).
Analiza formalna tego portretu wskazuje jednoznacznie na autorstwo Aleksandrowicza. Zachodzi
tu zwykły u tego malarza kontrast pomiędzy do pewnego stopnia iluzjonistycznie, wręcz natura-
listycznie potraktowaną częścią malowidła w partii twarzy, a schematycznie rozwiązanymi
płaszczyznami ubioru i drobiazgowym wykończeniem akcesoriów stroju. Występuje tu także
właściwy Aleksandrowiczowi rysunkowy sposób malowania włosów i zarostu. Istniał jeszcze
trzeci, identyczny portret Karola Gomolińskiego, przechowywany na początku naszego stulecia
430
z orderem Orła Białego, 1788 (kat. 35)
leży więc sądzić, że warszawski portret Karola Sariusza Gomolińskiego jest kopią wykonaną ze
starszego portretu, który musiał powstać po 1773 roku, kiedy podkomorzy łęczycki otrzy-
mał order św. Stanisława. W kościele przyklasztornym oo Bernardynów w Łęczycy znajduje
się drewniane epitafium z prawie identycznym portretem Karola Gomolińskiego (kat. 34).
Analiza formalna tego portretu wskazuje jednoznacznie na autorstwo Aleksandrowicza. Zachodzi
tu zwykły u tego malarza kontrast pomiędzy do pewnego stopnia iluzjonistycznie, wręcz natura-
listycznie potraktowaną częścią malowidła w partii twarzy, a schematycznie rozwiązanymi
płaszczyznami ubioru i drobiazgowym wykończeniem akcesoriów stroju. Występuje tu także
właściwy Aleksandrowiczowi rysunkowy sposób malowania włosów i zarostu. Istniał jeszcze
trzeci, identyczny portret Karola Gomolińskiego, przechowywany na początku naszego stulecia
430