DOI Artikel:
Urbanowicz-Bujańska, Jadwiga: Ołtarz ze sceną Ecce Homo z fary krośnieńskiej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.21221#0104
składał się z dwóch kondygnacji jak krośnieński.
Na jego dolnych postumentach, po obu stronach
predelli stoją dwie kolumny, podtrzymujące belko-
wanie i gzyms, dźwigający dwa pilastry hermowe.
Na nich dopiero leży-belkowanie drugiej kondy-
gnacji i szczyt z kartuszem rolkowym, obramia-
jąc\m medalion. Zarówno pierwsza jak i druga
kondygnacja fłlankowane są z obu stron uszami,
składającymi się z motywów okuciowych, esownic,
liści akantu, skrzydlatych główek, kaboszonów
i rautów. Kolumny zostały przedzielone w jednej
trzeciej wysokości pierścieniami, pod którymi
wiszą festony z draperyjek i pęków owoców, ry-
sują się okucia i skrzydlate główki, kiedy ponad
pierścieniem oplata kolumny spiralnie prowa-
dzona winorośl. Na predelli znajduje się scena
Złożenia do grobu przedstawiona na tle archi-
tektury z drzewem. W retabulum mieści się wy-
rastające z ciała ś. Dominika drzewo mistyczne,
na którego gałązkach umieszczono popiersia
głównych przedstawicieli zakonu dominikań-
skiego. Niszę zaś kondygnacji wyższej wypełnia
scena z życia ś. Dominika 58).
L. Lepszy i St. Tomkowicz pisali o tym ołta-
rzu, że jego „Robota snycerska gruba, prowincjo-
nalna, ale dekoracyjnie ciekawa. Zapewne wiek
XVII“ °9). Brak archiwaliów odnoszących się do
obiektu nie pozwala na ścisłe ustalenie daty jego
powstania, jednakowoż sposób modelowania ciała
w Złożeniu do grobu, nadmiernie wydłużone
proporcje postaci, pobieżne zaznaczenie mu-
skułów, jak również motywy dekoracyjne, za-
stosowane w ołtarzu, potwierdzają hipotezę
Lepszego i Tomkowicza, z tym, że bliskie
jego pokrewieństwo z ołtarzem krośnieńskim
pozwala jego powstanie datować na czas około
r. 1620.
Pokrewne dzieła pod względem budowy architektonicznej, jak i elemen-
tów dekoracyjnych oraz ich bogactwa znaleźć można na terenie Małopolski
Ryc. 57. Kolumna z tzw. Zło-
tego Ołtarza z Krosna. Kraków,
Muzeum Narodowe.
58) Obecnie kondygnacja wyższa nie istnieje.
69) L. Lepszy i St. Tomkowicz, op. cit. s. 93.
99
Na jego dolnych postumentach, po obu stronach
predelli stoją dwie kolumny, podtrzymujące belko-
wanie i gzyms, dźwigający dwa pilastry hermowe.
Na nich dopiero leży-belkowanie drugiej kondy-
gnacji i szczyt z kartuszem rolkowym, obramia-
jąc\m medalion. Zarówno pierwsza jak i druga
kondygnacja fłlankowane są z obu stron uszami,
składającymi się z motywów okuciowych, esownic,
liści akantu, skrzydlatych główek, kaboszonów
i rautów. Kolumny zostały przedzielone w jednej
trzeciej wysokości pierścieniami, pod którymi
wiszą festony z draperyjek i pęków owoców, ry-
sują się okucia i skrzydlate główki, kiedy ponad
pierścieniem oplata kolumny spiralnie prowa-
dzona winorośl. Na predelli znajduje się scena
Złożenia do grobu przedstawiona na tle archi-
tektury z drzewem. W retabulum mieści się wy-
rastające z ciała ś. Dominika drzewo mistyczne,
na którego gałązkach umieszczono popiersia
głównych przedstawicieli zakonu dominikań-
skiego. Niszę zaś kondygnacji wyższej wypełnia
scena z życia ś. Dominika 58).
L. Lepszy i St. Tomkowicz pisali o tym ołta-
rzu, że jego „Robota snycerska gruba, prowincjo-
nalna, ale dekoracyjnie ciekawa. Zapewne wiek
XVII“ °9). Brak archiwaliów odnoszących się do
obiektu nie pozwala na ścisłe ustalenie daty jego
powstania, jednakowoż sposób modelowania ciała
w Złożeniu do grobu, nadmiernie wydłużone
proporcje postaci, pobieżne zaznaczenie mu-
skułów, jak również motywy dekoracyjne, za-
stosowane w ołtarzu, potwierdzają hipotezę
Lepszego i Tomkowicza, z tym, że bliskie
jego pokrewieństwo z ołtarzem krośnieńskim
pozwala jego powstanie datować na czas około
r. 1620.
Pokrewne dzieła pod względem budowy architektonicznej, jak i elemen-
tów dekoracyjnych oraz ich bogactwa znaleźć można na terenie Małopolski
Ryc. 57. Kolumna z tzw. Zło-
tego Ołtarza z Krosna. Kraków,
Muzeum Narodowe.
58) Obecnie kondygnacja wyższa nie istnieje.
69) L. Lepszy i St. Tomkowicz, op. cit. s. 93.
99