Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Muzeum Narodowe <Krakau> [Hrsg.]
Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie — 4.1954-55(1956)

DOI Artikel:
Urbanowicz-Bujańska, Jadwiga: Ołtarz ze sceną Ecce Homo z fary krośnieńskiej
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.21221#0105
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Ryc. 58. Opłakiwanie Chrystusa z Krosna. Kraków, Mu-
zeum Narodowe.

dalionami wypełnionymi
płaskorzeźbami. Z podob-
nych motywów w następ-
stwie dalszej ewolucji po-
wstały przypory kartuszo-
we ołtarza krośnieńskiego.

Z analitycznych rozważań tej pracy można wyciągnąć następujące wnioski:
pierwsza połowa w. XVII była na terenie Małopolski południowej okresem,
w którym szczególnie rozkwitało snycerstwo; przykładem tego są licznie
zachowane stalle, ołtarze, ambony, ławki i temu podobne elementy wypo-
sażenia wnętrz kościelnych, renesansowe zarówno co do układu architekto-
nicznego, jak co do dekoracji, pokrywającej wszystkie człony konstrukcji 63).
Są to dzieła miejscowych warsztatów i jako takie noszą cechy rodzimości,

południowej. Są to zabytki
nie zawsze datowane archi-
walnie, a noszące znamiona
stylowe późnego renesansu.
Ołtarz w kaplicy grobowej
Ligęzów przy kościele ś.Woj-
ciecha w Bolesławiu nad Wi-
słą z r. 1605 60), ołtarz w ko-
ściele parafialnym w Rygli-
cach61), datowany na koniec
w. XVI, wykazują podobnie
konserwatywne podziały,
nadmiar dekoracji, zastoso-
wanie podobnej ornamenty-
ki, jak okucia, kaboszony,
rauty, skrzydlate główki i wi-
norośl oplatająca spiralnie
kolumny. Ołtarz w Rygli-
cach może być uważany za
architektoniczny prototyp
naszego, gdyż poza podob-
nym ukształtowaniem części
głównej posiada on w części
szczytowej 62) dwie przypory
obramione wolutami z me-

60) J. E. Dutkiewicz, Powiat dąbrowsko-tarnowski, Warszawa 1951, fig. 9 (j. w.).

61) Tenże, Powiat tarnowski, Warszawa 1953, fig. 29 (j. w.).

62) Ibid.

63) Por. Katalog Nabytków Sztuki w Polsce, t. I. Wojew. krakowskie, Warszawa 1951 —1953.

IOO
 
Annotationen