Muzeum Narodowe <Krakau> [Hrsg.]: Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie (4.1954-55(1956))

uwidaczniają jeszcze bardziej brak ściślejszego powiązania kompozycji figu-
ralnej z tłem. Trudności w doborze odpowiednich wzorów graficznych,
związanych jednolitą koncepcją ikonograficzną, przyczyniły się przypuszczal-
nie do tego, iż zestaw scen biblijnych stał się raczej przypadkowy. Wskazuje
na to przewaga ilościowa scen Starego Testamentu nad scenami Nowego,
wyrażająca się stosunkiem dziesięciu do trzech.

Najwięcej przedstawień zaczerpnięto z księgi Genezis, bo aż sześć: Bóg

Ryc. 67. A. Bossę, Śmierć biadaka, ryc. z cyklu La Parabole du Mauvais Riche et de Lazare. Kra-
ków, Muzeum Narodowe, Zbiory Czartoryskich, R. 3691.

Ojciec i Adam, Zaloty Judy do Thamar, Sen Jakuba, Spotkanie Abrahama
z Rebeką, Ofiara Izaaka, Pijaństwo Lota (ryc. 87). Do księgi Daniela odno-
szą się dwie sceny: Daniel w lwiej jamie (ryc. 83) a także Zuzanna i starcy
(ryc. 78). Pozostałe dwa przedstawienia ilustrują Exoclus (Znalezienie
Mojżesza, ryc. 81) i Księgi Królewskie czwarte (Elizeusz i naigrawające się
zeń dzieci). Z trzech ilustracji do Nowego Testamentu dwie oparto na Ewan-
gelii ś. Mateusza: Chrzest Chrystusa (ryc. 80) i Siew kąkolu (ryc. 86). Ostatnie
zaś przedstawienie Miłosiernego Samarytanina (ryc. 82) oparto na znanej
przypowieści z Ewangelii ś. Łukasza.

Przy analizie wartości artystycznych omawianej dekoracji plastycznej
uderzają nas przede wszystkim różnice w wyglądach, jakie zachodzą w obu

8 — Rozprawy i Sprawozdania