DOI article:
Różycka-Bryzek, Anna: Miniaturowy ołtarzyk ruski z końca w. XVII w Zbiorach Czartoryskich
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.21221#0149
tyku. Zarówno twarze apostołów — świadków nadprzyrodzonego zjawiska,
jak i twarze reprezentacyjnie uszeregowanych świętych, wyrażają stan modli-
tewnego skupienia; ani jedno spojrzenie nie wybiega w przestrzeń przed
ikoną, potęgując wywołane już dośrodkową kompozycją wrażenie odizolo-
wania jej od świata zewnętrznego. Poza sztywnymi fałdami stroju Matki
Ryc. 94. Adoracja ikony Matki Boskiej Tichwińskiej, lewe skrzydło miniaturowego ołtarzyka z końca
w. XVII.
Boskiej, szaty pozostałych postaci wydymają się przy brzegach spiralnie łub
też, zagięte owalnie na udach, opadają od kolan drobnymi fałdami (ryc. 102).
Dążność do odtworzenia przestrzeni widoczna jest w dwuplanowym podziale
krajobrazu, bryły natomiast — w światłocieniowym ujęciu szat i modelo-
waniu twarzy odcieniami ochry i ostrymi światłami. Linia i sylweta nie grają
tu większej roli; jedynie koloryt odznacza się subtelnością w doborze tonów
skromnej ilością gamy barwnej: przeważają ciepłe brązy, oliwkowe zielenie
i cynobrowe czerwienie, których głębię i światło podnoszą laserunki.
Napisy we wszystkich scenach wykonane są pismem kodeksowym. Po
środku u góry czytamy: np€0hpssi:€HM6 rjH6 chuj ic chohcch cnctp cijkobłj
*44
jak i twarze reprezentacyjnie uszeregowanych świętych, wyrażają stan modli-
tewnego skupienia; ani jedno spojrzenie nie wybiega w przestrzeń przed
ikoną, potęgując wywołane już dośrodkową kompozycją wrażenie odizolo-
wania jej od świata zewnętrznego. Poza sztywnymi fałdami stroju Matki
Ryc. 94. Adoracja ikony Matki Boskiej Tichwińskiej, lewe skrzydło miniaturowego ołtarzyka z końca
w. XVII.
Boskiej, szaty pozostałych postaci wydymają się przy brzegach spiralnie łub
też, zagięte owalnie na udach, opadają od kolan drobnymi fałdami (ryc. 102).
Dążność do odtworzenia przestrzeni widoczna jest w dwuplanowym podziale
krajobrazu, bryły natomiast — w światłocieniowym ujęciu szat i modelo-
waniu twarzy odcieniami ochry i ostrymi światłami. Linia i sylweta nie grają
tu większej roli; jedynie koloryt odznacza się subtelnością w doborze tonów
skromnej ilością gamy barwnej: przeważają ciepłe brązy, oliwkowe zielenie
i cynobrowe czerwienie, których głębię i światło podnoszą laserunki.
Napisy we wszystkich scenach wykonane są pismem kodeksowym. Po
środku u góry czytamy: np€0hpssi:€HM6 rjH6 chuj ic chohcch cnctp cijkobłj
*44