DOI article:
Goetel-Kopffowa, Maria: Mecenat kulturalny Jana Konarskiego (1447-1525)
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.24581#0013
wersytetu. Szczególnie zaś interesuje mnie jego rola jako kanclerza Uni-
wersytetu. Po to jednak, by ją przedstawić w sposób możliwie wyczerpu-
jący, musiałam także zająć się rolą Konarskiego jako biskupa krakow-
skiego, gdyż między tymi dwoma nurtami jego działalności zachodzą dość
ścisłe związki, a cechy charakteru, ujawnione w dziedzinie działalności
kościelnej, okazują się pomocne do zrozumienia pewnych pociągnięć
w Uniwersytecie, przede wszystkim tam, gdzie wobec szczupłości przeka-
zów historycznych trzeba sięgać po wszelkie dodatkowe argumenty, mo-
gące uprawdopodobnić wysunięte hipotezy. Wobec przyjętego z góry ogra-
niczenia pola badań oparłam się w głównej mierze na publikowanych źró-
dłach, sądząc, że zawarty w nich materiał daje wystarczające podstawy do
nakreślenia naczelnych założeń kulturalnej polityki biskupa krakowskiego.
Zasadniczą trudność przy konstruowaniu ogólnych twierdzeń nasu-
wało ubóstwo zachowanych przekazów odnoszących się w sposób bezpo-
średni do Jana Konarskiego. Poza stosunkowo obszernym życiorysem
w Katalogu biskupów krakowskich, skromny zasób wzmianek biograficz-
nych, dedykacji, inskrypcji czy korespondencji nie może wyczerpująco na-
świetlić stosunku biskupa do spraw współczesnej mu kultury. Także
i utrata szeregu dokumentów (m. in. dziennika Piotra Konarskiego z Bi-
bioteki Narodowej), zaginionych w czasie ostatniej wojny w zbiorach war-
szawskich, utrudniała opracowanie poszczególnych zagadnień. Dlatego też
głównym zadaniem niniejszej pracy stało się powiązanie w logiczną ca-
łość nieraz drugorzędnych szczegółów, które dopiero po wzajemnym skon-
frontowaniu pozwoliły nakreślić sylwetkę Jana Konarskiego jako mece-
nasa nauki i kultury. W trakcie rekonstruowania ideowych założeń, przy-
świecających publicznej działalności biskupa, wyłoniła się nadto koniecz-
ność podjęcia polemiki z oceną osiągnięć jego życia, jaką wydało tak po-
kolenie jemu współczesne, jak i nauka wieków następnych, az po czasy
obecne. Dopiero bowiem w świetle specyficznych kryteriów, stosowanych
w badaniach historycznokulturalnych w ciągu wieków, zarysowują się
wyraziście przyczyny zapoznania zasług, jakie Konarski położył na polu
intelektualnego życia Krakowa w pierwszej ćwierci XVI wieku.
Praca niniejsza została przedłożona i przyjęta jako rozprawa doktorska
na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego
w roku 1960. Za zachętę i rady udzielane mi w trakcie jej pisania składam
wyrazy wdzięczności promotorowi przewodu doktorskiego, prof. drowi
Adamowi Bochnakowi, za wysunięcie cennych uwag krytycznych, które
starałam się uwzględnić w ostatecznej redakcji mej pracy, dziękuję obu
recenzentom, prof. drowi Kazimierzowi Lepszemu i prof. drowi Józefowi
Dutkiewiczowi. Dziękuję również wszystkim Kolegom, a zwłaszcza
drowi Stefanowi Skowronkowi, za życzliwą pomoc okazywaną mi przy
zbieraniu materiałów i tłumaczeniu tekstów łacińskich.
8
wersytetu. Po to jednak, by ją przedstawić w sposób możliwie wyczerpu-
jący, musiałam także zająć się rolą Konarskiego jako biskupa krakow-
skiego, gdyż między tymi dwoma nurtami jego działalności zachodzą dość
ścisłe związki, a cechy charakteru, ujawnione w dziedzinie działalności
kościelnej, okazują się pomocne do zrozumienia pewnych pociągnięć
w Uniwersytecie, przede wszystkim tam, gdzie wobec szczupłości przeka-
zów historycznych trzeba sięgać po wszelkie dodatkowe argumenty, mo-
gące uprawdopodobnić wysunięte hipotezy. Wobec przyjętego z góry ogra-
niczenia pola badań oparłam się w głównej mierze na publikowanych źró-
dłach, sądząc, że zawarty w nich materiał daje wystarczające podstawy do
nakreślenia naczelnych założeń kulturalnej polityki biskupa krakowskiego.
Zasadniczą trudność przy konstruowaniu ogólnych twierdzeń nasu-
wało ubóstwo zachowanych przekazów odnoszących się w sposób bezpo-
średni do Jana Konarskiego. Poza stosunkowo obszernym życiorysem
w Katalogu biskupów krakowskich, skromny zasób wzmianek biograficz-
nych, dedykacji, inskrypcji czy korespondencji nie może wyczerpująco na-
świetlić stosunku biskupa do spraw współczesnej mu kultury. Także
i utrata szeregu dokumentów (m. in. dziennika Piotra Konarskiego z Bi-
bioteki Narodowej), zaginionych w czasie ostatniej wojny w zbiorach war-
szawskich, utrudniała opracowanie poszczególnych zagadnień. Dlatego też
głównym zadaniem niniejszej pracy stało się powiązanie w logiczną ca-
łość nieraz drugorzędnych szczegółów, które dopiero po wzajemnym skon-
frontowaniu pozwoliły nakreślić sylwetkę Jana Konarskiego jako mece-
nasa nauki i kultury. W trakcie rekonstruowania ideowych założeń, przy-
świecających publicznej działalności biskupa, wyłoniła się nadto koniecz-
ność podjęcia polemiki z oceną osiągnięć jego życia, jaką wydało tak po-
kolenie jemu współczesne, jak i nauka wieków następnych, az po czasy
obecne. Dopiero bowiem w świetle specyficznych kryteriów, stosowanych
w badaniach historycznokulturalnych w ciągu wieków, zarysowują się
wyraziście przyczyny zapoznania zasług, jakie Konarski położył na polu
intelektualnego życia Krakowa w pierwszej ćwierci XVI wieku.
Praca niniejsza została przedłożona i przyjęta jako rozprawa doktorska
na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego
w roku 1960. Za zachętę i rady udzielane mi w trakcie jej pisania składam
wyrazy wdzięczności promotorowi przewodu doktorskiego, prof. drowi
Adamowi Bochnakowi, za wysunięcie cennych uwag krytycznych, które
starałam się uwzględnić w ostatecznej redakcji mej pracy, dziękuję obu
recenzentom, prof. drowi Kazimierzowi Lepszemu i prof. drowi Józefowi
Dutkiewiczowi. Dziękuję również wszystkim Kolegom, a zwłaszcza
drowi Stefanowi Skowronkowi, za życzliwą pomoc okazywaną mi przy
zbieraniu materiałów i tłumaczeniu tekstów łacińskich.
8