2. Wędrowny grajek. Muzeum Narodowe w Warszawie
ona kolejno od białoniebieskiej plamy leżącego u dołu chłopca, poprzez
żółtoszarą plamę pochylonej postaci w środku, aż do szaroniebieskiej
plamy postaci wyrostka przytrzymującego piszczałkę. Linia piszczałki,
biegnąca ukośnie w górę ku twarzy grajka, łączy ten ciąg postaci z grupą
włóczęgów. Dalsze trzy postacie chłopców są potraktowane szkicowo, zle-
wają się prawie z brązowozielonym tłem i tworzą tylko uzupełnienie po-
przednio omówionej kompozycji figuralnej.
245
ona kolejno od białoniebieskiej plamy leżącego u dołu chłopca, poprzez
żółtoszarą plamę pochylonej postaci w środku, aż do szaroniebieskiej
plamy postaci wyrostka przytrzymującego piszczałkę. Linia piszczałki,
biegnąca ukośnie w górę ku twarzy grajka, łączy ten ciąg postaci z grupą
włóczęgów. Dalsze trzy postacie chłopców są potraktowane szkicowo, zle-
wają się prawie z brązowozielonym tłem i tworzą tylko uzupełnienie po-
przednio omówionej kompozycji figuralnej.
245