DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.3041#0107
CI
i, quam corticis fragilitas l. In archivo sedis apostolicae trans-
lato Eoma Avenionem, quum eius recensio fieret anno 1366, re-
pertus est « quidam rotuhs de cortificibus arboris scriptus litteris
quasi illegibilibus, prout supra ipsum scriptum est in quadam cedula,
et ideo non fuit summatus » 2.
Non in papyro, sed in membranis partim purpureis, et aureis
argenteisve litteris exarata erant «privilegia et litterae, ab impe-
raioribus et regibus aliisque principibus, nobilibus ac fidelibus Ghri-
stianis sedi apostolicae concessa vel missa, quorum aliqua bullis
aureis, alia vero sigillis plumbeis aut cereis roborata », quae «ne
occasione casuum futurorum, quibus corporalia subiacent unwersa, de-
perirent», Innocentius IV a. 1245 transcribi iussit eorumque apo-
grapha a patribus concilii Lugdunensis recognosci et sigillis mu-
niri3. Quum haec pretiosiora munimewta fortunam veteris archivi
sortita non sint et etiam nunc extent, oportet ea in nova cancel-
laria vel camera apostolica Innocentiana in Vaticano reposita fuisse
et ab interitu praeservata.
1 Simonis Ianuensis (medici Nicolai IV a. 1288-1292), Clavis sanationis
Venetiae 1514 p. 37: « gazophylacia antiquorum monasteriorum Romae.... conti-
nent libros et privilegia ex papyro scripta ex literis non intelligibilibus, nam fi-
gurae nec ex toto Graecae nec ex toto Latinae erant ». Huius insignis testimonii.
quod neque Marinio neque aliis, qui de papyris scripserunt, innotuit, me admo-
nuit Ioseph Lais v. c. sodalis Philippianus.
2 Marini, 1. c. p. 222.
3 Berger, Les registres d'Innocent IV I p. XLVII: cf. Marini, Mem. isto-
riche degli archivi p. 9, 10; Martene, Script. vet. coll. II p. 1223et seqq.; Huil-
lard-Breolles in Notices et extraits des mss. de la bibl. imp. XXI P. II p. 267
et seqq.-, Delisle, Melanges de paleographie et de bibliographie, p. 405-410.
i, quam corticis fragilitas l. In archivo sedis apostolicae trans-
lato Eoma Avenionem, quum eius recensio fieret anno 1366, re-
pertus est « quidam rotuhs de cortificibus arboris scriptus litteris
quasi illegibilibus, prout supra ipsum scriptum est in quadam cedula,
et ideo non fuit summatus » 2.
Non in papyro, sed in membranis partim purpureis, et aureis
argenteisve litteris exarata erant «privilegia et litterae, ab impe-
raioribus et regibus aliisque principibus, nobilibus ac fidelibus Ghri-
stianis sedi apostolicae concessa vel missa, quorum aliqua bullis
aureis, alia vero sigillis plumbeis aut cereis roborata », quae «ne
occasione casuum futurorum, quibus corporalia subiacent unwersa, de-
perirent», Innocentius IV a. 1245 transcribi iussit eorumque apo-
grapha a patribus concilii Lugdunensis recognosci et sigillis mu-
niri3. Quum haec pretiosiora munimewta fortunam veteris archivi
sortita non sint et etiam nunc extent, oportet ea in nova cancel-
laria vel camera apostolica Innocentiana in Vaticano reposita fuisse
et ab interitu praeservata.
1 Simonis Ianuensis (medici Nicolai IV a. 1288-1292), Clavis sanationis
Venetiae 1514 p. 37: « gazophylacia antiquorum monasteriorum Romae.... conti-
nent libros et privilegia ex papyro scripta ex literis non intelligibilibus, nam fi-
gurae nec ex toto Graecae nec ex toto Latinae erant ». Huius insignis testimonii.
quod neque Marinio neque aliis, qui de papyris scripserunt, innotuit, me admo-
nuit Ioseph Lais v. c. sodalis Philippianus.
2 Marini, 1. c. p. 222.
3 Berger, Les registres d'Innocent IV I p. XLVII: cf. Marini, Mem. isto-
riche degli archivi p. 9, 10; Martene, Script. vet. coll. II p. 1223et seqq.; Huil-
lard-Breolles in Notices et extraits des mss. de la bibl. imp. XXI P. II p. 267
et seqq.-, Delisle, Melanges de paleographie et de bibliographie, p. 405-410.