- 257 -
nr 796-799/ weszły również w skład materiałów do przygotowywa-
nego wówczas tomu Cprpus InscriptionumSemiticarum, którego od-
powiedni fascykuł ogłoszono drukiem w 1916 r. Już wtedy, mimo
iż od przekazania zbioru do Krakowa upłynęły tylko trzy lata,
towarzyszyła im uwaga; ”Quonam migrarint lapides, nescimus”. Jed-
ną ze stel zainteresował się ponadto J.-B.Chabot, który opraco-
wując zabytki ze zbioru Luwru, ogłosił również jej wyczerpujące
opracowanie . Wykorzystał wtedy również sporządzony wcześniej
przez Delattre'a estampaż, gdyż jak zaznacza autor wspominając
obiekty z kolekcji Grubissichas ”0n ignore ce qu*elles sont de-
venues”. J.-B.Chabot uwzględnił tę stelę również w J^Repertoire
Obecnie w zbiorze Muzeum Narodowego w Krakowie /Dział Sztuki
Starożytnej/ znajdują się trzy dobrze zachowane stele oraz trzy
12
fragmenty z kolekcji A.Grubissicha :
1. Nr inw. XI-A-8*1 /dawniej 125.65*/.
Wys. 0,68 m, szer. 0,205 m.
Estampaż Delattre'a nr 796; Ph.Berger, CRAIBL 1907, s.769;
J.-B.Chabot, CRAIBL 1916, ss.51-55, il.*; CIS I, 55*7; Rep.
III, 1585; M.Hours~Miedan, Des,r epr esentations^ figuręes__, jgujL.
Cahiers de Byrsa I, 1951, pl.XXVIII c;
A.M.Bisi, Roma 1967, s.80 /przypis 152/;
J.Śliwa, Kolekcja zabytków punickich w Krakowie. Prace Ar-
cheologiczne 19, Kraków 197*, s.53, przypis 11, il. 1.
2. Nr inw. XI-A-602 /dawniej 125.651/.
Wys. 0,59 m, szer. 0,16 m.
Estampaż Delattre'a nr 799; CIS I, 5350; L.Karpiński, nr kat.
2; T.Kotula, Afryka północna w starożytności, Wrocław 1972,
s.67, il. 16.
9 CIS I, 53*7-5550.
10
Nr inw. XI-A-841; J.-B.Chabot, J^s^inscrirtipnspuniąuesde
la collection Maręhąnt, CRAIBL 1916, sT51-33?il^*r^
Rópertoire d'epigraphie semiticue III® 1583 /Raris 1917/.
Trzy stele zaginęły /por. niżej, przypis 15/® Zachowane
obiekty wykonane są z wapienia. W zbiorach Muzeum Narodowego w
Krakowie znajduje się ponadto jeden fragment steli puniekiej z
kolekcji Czartoryskich /nr inw.XI-99O/. Por. L.Karpiński, op.cit.
/przypis 5/, nr kat.1e
nr 796-799/ weszły również w skład materiałów do przygotowywa-
nego wówczas tomu Cprpus InscriptionumSemiticarum, którego od-
powiedni fascykuł ogłoszono drukiem w 1916 r. Już wtedy, mimo
iż od przekazania zbioru do Krakowa upłynęły tylko trzy lata,
towarzyszyła im uwaga; ”Quonam migrarint lapides, nescimus”. Jed-
ną ze stel zainteresował się ponadto J.-B.Chabot, który opraco-
wując zabytki ze zbioru Luwru, ogłosił również jej wyczerpujące
opracowanie . Wykorzystał wtedy również sporządzony wcześniej
przez Delattre'a estampaż, gdyż jak zaznacza autor wspominając
obiekty z kolekcji Grubissichas ”0n ignore ce qu*elles sont de-
venues”. J.-B.Chabot uwzględnił tę stelę również w J^Repertoire
Obecnie w zbiorze Muzeum Narodowego w Krakowie /Dział Sztuki
Starożytnej/ znajdują się trzy dobrze zachowane stele oraz trzy
12
fragmenty z kolekcji A.Grubissicha :
1. Nr inw. XI-A-8*1 /dawniej 125.65*/.
Wys. 0,68 m, szer. 0,205 m.
Estampaż Delattre'a nr 796; Ph.Berger, CRAIBL 1907, s.769;
J.-B.Chabot, CRAIBL 1916, ss.51-55, il.*; CIS I, 55*7; Rep.
III, 1585; M.Hours~Miedan, Des,r epr esentations^ figuręes__, jgujL.
Cahiers de Byrsa I, 1951, pl.XXVIII c;
A.M.Bisi, Roma 1967, s.80 /przypis 152/;
J.Śliwa, Kolekcja zabytków punickich w Krakowie. Prace Ar-
cheologiczne 19, Kraków 197*, s.53, przypis 11, il. 1.
2. Nr inw. XI-A-602 /dawniej 125.651/.
Wys. 0,59 m, szer. 0,16 m.
Estampaż Delattre'a nr 799; CIS I, 5350; L.Karpiński, nr kat.
2; T.Kotula, Afryka północna w starożytności, Wrocław 1972,
s.67, il. 16.
9 CIS I, 53*7-5550.
10
Nr inw. XI-A-841; J.-B.Chabot, J^s^inscrirtipnspuniąuesde
la collection Maręhąnt, CRAIBL 1916, sT51-33?il^*r^
Rópertoire d'epigraphie semiticue III® 1583 /Raris 1917/.
Trzy stele zaginęły /por. niżej, przypis 15/® Zachowane
obiekty wykonane są z wapienia. W zbiorach Muzeum Narodowego w
Krakowie znajduje się ponadto jeden fragment steli puniekiej z
kolekcji Czartoryskich /nr inw.XI-99O/. Por. L.Karpiński, op.cit.
/przypis 5/, nr kat.1e